ماده1-
در اين آيين‌نامه اصطلاحات زير در معاني مشروح مربوط به كار مي‌روند:
الف - ارزيابي راهبردهاي محيطي: فرآيند نظام‌مند سنجش اثرات تجمعي راهبردها، برنامه‌ها و طرح‌هاي توسعه‌اي در سطوح ملي، منطقه‌اي و موضوعي.
ب - نظام ارزيابي راهبردي محيطي: مجموعه راهبردهاي كلي، ساز و كارها و شاخص‌هايي كه براي ارزيابي راهبردي محيطي در سطوح ملي، منطقه‌اي و موضوعي تدوين و به اجرا درمي‌آيد.
ج - سازمان: سازمان حفاظت محيط زيست
د - شوراي عالي: شوراي عالي حفاظت محيط زيست
ه- - شوراي هماهنگي: شورا‌هاي هماهنگي توسعه منطقه‌اي
و - طرحها و برنامه‌هاي توسعه‌اي: مجموعه‌اي از فعاليتهاي توسعه‌زا كه با اهداف مشخص در يك بازه زماني معين در يكي از سطوح ملي يا منطقه‌اي به اجرا درمي‌آيد.
ز - اثرات تجمعي: پيامدهاي محيط زيستي ناشي از مجموعه‌اي از فعاليتهاي انساني بر محيط زيست عرصه مورد ارزيابي.
ح - حيطه‌يابي: ساز و كار تعيين محدوده و عمق بررسيهاي ارزيابي راهبردي
ط - شاخص ظرفيت زيستي: معيار برآورد توانايي سرزمين براي تأمين نيازهاي انساني
ي - شاخص اثرات محيطي: معيار برآورد اثرات فعاليتهاي انسان بر محيط زيست
