ماده5 -مقر دائم
1-از لحاظ اين موافقتنامه اصطلاح «مقر دائم» به محل ثابت كسب و كار اطلاق ميشود كه از طريق آن، كل يا بخشي از کسب و کار مؤسسه انجام ميشود.
2-اصطلاح «مقر دائم» به ويژه شامل موارد زير است:
الف -محل اداره
ب -شعبه
پ -دفتر
ت -كارخانه
ث -كارگاه
ج -فروشگاه
چ -مزرعه يا كشتزار
ح -معدن، چاه نفت يا گاز، معدن سنگ يا هر محل ديگر اكتشاف، استخراج و يا بهره‌برداري از منابع طبيعي، سكو يا شناور حفاري مورد استفاده براي استخراج منابع طبيعي.
3-كارگاه ساختماني، پروژه ساخت، سوار كردن و يا نصب ساختمان يا فعاليتهاي مربوط به سرپرسـتي و نظارت مرتبط با آن، «مقردائـم» محسوب مي‌شـوند ولي فقط در صـورتي كه ايـن كارگاه، پـروژه يا فعاليتها بيش از نه ماه استقـرار يا ادامه داشته باشد.
4-عليرغم مقررات قبلي اين ماده، چنين برداشت ميگردد كه اصطلاح «مقر دائم» شامل موارد زير نخواهد شد:
الف -استفاده از تسهيلات، صرفاً به منظور انبار كردن، نمايش اجناس يا كالاهاي متعلق به مؤسسه
ب - نگهداري كالا يا اجناس متعلق به مؤسسه، صرفاً به منظور انبار كردن يا نمايش.
پ -نگهداري كالا يا اجناس متعلق به مؤسسه، صرفاً به منظور فرآوري آنها توسط مؤسسه ديگر
ت -نگهداري محل ثابت كسب و كار صرفاً به منظور خريد كالاها يا اجناس، يا گردآوري اطلاعات براي آن مؤسسه
ث -نگهداري محل ثابت كسب و كار صرفاً به منظور انجام تبليغات، و يا تحقيقات علمي براي آن مؤسسه و يا ساير فعاليتهايي كه براي آن مؤسسه داراي جنبه تمهيدي يا كمكي باشد.
ج -نگهداري محل ثابت كسب و كار صرفاً به منظور تركيبي از فعاليتهاي مذكور در جزءهاي (الف) تا (ث)، به شرط آنكه فعاليت كلي محل ثابت شغلي حاصل از اين تركيب، داراي جنبه تمهيدي يا كمكي باشد.
5 -عليرغم مقررات بندهاي (1) و (2) درصورتي كه شخصي (غير از عاملي كه داراي وضعيت مستقل بوده و مشمول بند (7) است) در يك دولت متعاهد از طرف مؤسسه اي فعاليت كند و داراي اختيار انعقاد قرارداد بنام آن مؤسسه باشد و اختيار مزبور را به طور معمول اعمال كند، آن مؤسسه در مورد تمامي فعاليتهايي كه اين شخص براي آن انجام مي‌دهد، در آن دولت داراي مقر دائم تلقي خواهد شد مگر آنكه فعاليتهاي شخص مزبور محدود به موارد مذكور در بند (4) باشد، كه در اين صورت آن فعاليتها چنانچه از طريق محل ثابت كسب و كار نيز انجام گيرند به موجب مقررات بند مذكور، اين محل ثابت كسب و كار را به مقر دائم تبديل نخواهد كرد.
6 -عليرغم مقررات قبلي اين ماده، در صورتي كه شركت بيمه يك دولت متعاهد، بجز در مورد بيمه اتكايي، مشروط برآنكه حق بيمه را در قلمروي دولت ديگر وصول كرده يا خطرهاي واقع در آن را از طريق شخصي جز عامل داراي جايگاه مستقل و مشمول بند (7)، بيمه كند در دولت متعاهد ديگر داراي مقر دائم قلمداد خواهد شد.
7-مؤسـسه يك دولت متعاهد صرفاً به سـبب آنكه در يك دولت متعاهد ديگر از طريق حق العملكار، دلال يا هر عامل مستقل ديگري به انجام امور مي‌پردازد، در آن دولت متعاهد ديگر داراي مقر دائم تلقي نخواهد شد مشروط برآنكه عمليات اشخاص مزبور در جريان عادي كسب و كار آنان صورت گيرد. مع ذالك، هرگاه فعاليتهاي چنين عاملي به طور كامل يا تقريباً كامل به آن مؤسسه تخصيص يافته باشد، چنانچه معاملات بين اين عامل و آن مؤسسه در شرايط استقلال انجام نگيرد، او به عنوان عامل داراي وضعيت مستقل قلمداد نخواهد شد.
8 -صرف اينكه شركت مقيم يك دولت متعاهد، شركت مقيم دولت متعاهد ديگر را كنترل مي‌كند يا تحت كنترل آن قرار دارد يا در آن دولت ديگر فعاليت تجاري انجام مي‌دهد (خواه از طريق مقر دائم و خواه به نحو ديگر) به خودي خود براي اينكه يكي از آنها مقر دائم ديگري محسوب شود، كافي نخواهد بود.
