ماده1ـ تعاريف
از نظر اين موافقتنامه، معاني اصطلاحات به كار رفته در آن به شرح زير خواهدبود:
1ـ اصطلاح « سرمايه‌گذاري» عبارت از هر نوع مال يا دارايي از جمله موارد زير است كه توسط سرمايه‌گذاران يكي از طرفهاي متعاهد در قلمرو و طبق قوانين و مقررات طرف متعاهد اخيرالذكر (كه از اين پس طرف متعاهد سرمايه‌پذير خوانده مي‌شود) به‌كار گرفته شود:
الف) اموال منقول و غيرمنقول و حقوق مربوط به آنها،
ب) سهام يا هر نوع مشاركت در شركتها،
پ) حق ادعاء نسبت به پول يا هر عملياتي كه داراي ارزش اقتصادي مرتبط با سرمايه‌گذاري باشد،
ت) حقوق مالكيت معنوي و صنعتي از قبيل حق اختراع، نمونه‌هاي بهره‌وري، طرحها يا نمونه‌هاي صنعتي، علائم و اسامي تجاري، دانش فني و حُسن شهرت تجاري،
ث) حق اكتشاف، استخراج يا بهره‌برداري از منابع طبيعي.
2ـ اصطلاح « سرمايه‌گذاران» عبارت از اشخاص زير است كه در چهارچوب اين موافقتنامه در قلمرو طرف متعاهد ديگر سرمايه‌گذاري كنند:
الف) اشخاص حقيقي كه به موجب قوانين هر يك از طرفهاي متعاهد اتباع آن طرف متعاهد به شمار آيند و تابعيت طرف متعاهد سرمايه‌پذير را دارا نباشند.
ب) اشخاص‌حقوقي هر طرف متعاهد كه برابر قوانين همان طرف‌متعاهد تشكيل و تأسيس شده باشد و مقر و فعاليت اقتصادي اصلي آنها در قلمرو همان طرف متعاهد قرار داشته باشد.
3ـ اصطلاح « عوايد» به معني وجوهي است كه به طور قانوني از سرمايه‌گذاري حاصل شده باشد از جمله سود حاصل از سرمايه‌گذاري، سود سهام، كارمزد و حق‌الامتياز.
4ـ اصطلاح « قلمرو»:
الف) در مورد جمهوري اسلامي ايران به معني مناطقي است كه تحت حاكميت يا صلاحيـت جمهوري اسلامي ايران قرار دارد و شامل مـناطق دريايي مـربوط آنها نيز مي‌شود.
ب) در مورد جمهوري سوسياليستي ويتنام به معني قلمرو سرزميني، جزاير، آبهاي داخلي، درياي سرزميني و فضاي بالاي آنها، مناطق دريايي وراء درياي سرزميني از جمله بستر دريا و زيربستر آن كه جمهوري سوسياليستي ويتنام بر آن حاكميت، حقوق حاكميت و صلاحيت را طبق قوانين ملي و حقوق بين‌المللي اعمال مي‌نمايد.
