ماده 25ـ آئين توافق دوجانبه

1ـ درصورتي كه شخص مقيم يك دولت متعاهد براين نظر باشد كه اقدامات يك يا هردو دولت متعاهد در مورد وي از لحاظ مالياتي منتج به نتايجي شده يا خواهدشد كه منطبق با اين‌موافقتنامه نمي‌باشد، ‌صرف‌نظر از طرق احقاق‌حق پيش‌بيني شده در قوانين داخلي دولتهاي مزبور، مي‌تواند اعتراض خود را به مقام صلاحيتدار دولت متعاهدي كه مقيم آن است، يا چنانچه مورد او مشمول بند (1) ماده (24) اين موافقتنامه باشد به مقام صلاحيتدار دولت متعاهدي كه تبعه آن است، ‌تسليم نمايد. اعتراض بايد ظرف سه سال از تاريخ نخستين اطلاع از اقدامي كه به اعمال مـاليات مغاير با مقررات اين موافـقتنامه منتهي شده تسليم شود.
2ـ اگر مقام صلاحيتدار اعتراض را موجه بيابد ولي خود نتواند به راه حل مناسبي برسد،‌براي اجتناب از اخذ مالياتي كه مطابق اين موافقتنامه نمي‌باشد،‌خواهد كوشيد كه از طريق توافق متقابل با مقام صلاحيتدار دولت متعاهد ديگر موضوع را فيصله دهد. هرگونه توافقي كه حاصل شود علي‌رغم محدوديتهاي زماني موجود در قوانين داخلي دولتهاي متعاهد لازم الاجراء خواهد بود.
3ـ مقامات صلاحيتدار دو دولت متعاهد تلاش خواهند كرد كه كليه مشكلات يا شبهات ناشي از تفسير يا اجراء اين موافقتنامه را با توافق دو جانبه فيصله دهند و هـمچنين مي‌توانند به منظور حـذف ماليات مضـاعف در مواردي كه در اين موافقـتنامه پيش‌بيني نشده است با يكديگر مشورت كنند.
4ـ مـقامات صـلاحيتدار دو دولت متـعاهد مي‌توانند به منظور حصول توافق در موارد بندهاي پيشين، ‌مستقيماً با يكديگر ارتباط حاصل كنند. مقامات صلاحيتدار با مشـورت يكديگر،‌ روش‌هاي دوجـانبه مقتـضي را براي اجـراء اين موافقـتنامه فراهم مي‌آورند.