ماده 4ـ مقيم

1ـ از لحاظ اين موافقتنامه اصطلاح « مقيم يك دولت متعاهد» به هر شخصي اطلاق مي‌شود كه به موجب قوانين آن دولت، از حيث اقامتگاه، محل سكونت، محل مديريت، محل ثبت يا به جهات مشابه ديگر مشمول ماليات آن دولت باشد و همچنين اين اصطلاح شامل آن دولت و تقسيم فرعي سياسي يا مقام محلي آن خواهد بود. با وجود اين اصطلاح مزبور شامل شخصي نخواهد بود كه صرفاً به‌لحاظ سرمايه و يا كسب درآمد از منابع واقع در آن دولت مشمول ماليات آن دولت مي‌شود.
2ـ در صورتي كه حسب مقررات بند (1) فوق شخص حقيقي، مقيم هر دو دولت متعاهد باشد، وضعيت او به شرح زير تعيين خواهد شد :
1) او فقط مقيم دولتي تلقي خواهد شد كه در آن محل سكونت دائمي دراختيار دارد. اگر او در هر دو دولت محل سكونت دائمي در اختيار داشته باشد، فقط مقيم دولتي تلقي خواهد شد كه در آن علايق شخصي و اقتصادي بيشتري دارد (مركز منافع حياتي).
2) هرگاه نتوان دولتي را كه وي درآن مركز منافع حياتي دارد تعيين كرد، يا چنانچه او در هيچ يك از دو دولت محل سكونت دائمي در اختيار نداشته باشد، فقط مقيم دولتي تلقي خواهد شد كه معمولاً در آنجا به‌سر مي‌برد.
3) هرگاه او معمولاً در هر دو دولت به‌سر برد يا در هيچ يك به‌سر نبرد، فقط مقيم دولتي تلقي مي‌شود كه تابعيت آن‌را دارد.
3ـ در صورتي كه حسب مقررات بند (2) فوق شخص حقيقي، مقيم هر دو دولت متعاهد باشد، مقامات صلاحيتدار دولتهاي متعاهد موضوع را با توافق دوجانبه حل و فصل خواهند نمود.
4ـ در صورتي كه حسب مقررات بند (1) فوق شخصي غير از شخص حقيقي، مقيم هر دو دولت متعاهد باشد، آن شخص فقط مقيم دولتي تلقي خواهد شد كه محل مديريت مؤثر وي درآن واقع است. « محل مديريت مؤثر» طبق قوانين مربوط به دولتهاي متعاهد به دفتر مركزي ثبت شده اطلاق مي‌گردد.