ماده 3ـ مفاد و شكل

1ـ مدرك شناسايي دريانوردان مورد حكم در اين كنوانسيون، بايد از نظر مفاد با نمونه ارائه شده در پيوست (1) منطبق باشد. شكل مدرك و اقلام استفاده شده در آن بايد طبق مشخصات كلّي ارائه شده در نمونه و براساس معيارهاي زير باشد. اگر هرگونه اصلاحيه‌اي با بندهاي زير مطابقت داشته باشد، پيوست (1) ممكن است، در صورت لزوم، طبق ماده (8) كنوانسيون، به ويژه با در نظر گرفتن پيشرفت‌هاي فناوري، اصلاح شود. به هنگام تصميم‌گيري جهت تصويب اصلاحيه با در نظر گرفتن ضرورت دادن وقت كافي به اعضاء براي بازنگري مدارك ملي شناسايي دريانوردان خود و تشريفات آن، بايد مشخص شود كه اصلاحيه در چه زماني لازم الاجراء مي‌شود.
2ـ مدرك شناسايي دريانوردان بايد به شكل ساده طراحي شود و با توجه خاص به شرايط موجود در دريا از مواد با دوام درست شود و قابل خواندن توسط ماشين باشد. موادي كه استفاده مي‌شود بايد:
الف) از هرگونه دستكاري مدرك يا جعل آن تا حد ممكن جلوگيري به عمل آورد و شناسايي هرگونه تغيير و دستكاري را به آساني امكانپذير كند؛ و
ب) براي نيل با اطمينان به هدف مندرج در جزء (الف) فوق، به طور كلي با كمترين هزينه در دسترس دولتها باشد.
3ـ اعضاء بايد هرگونه دستورالعمل موجود تدوين شده توسط سازمان بين‌المللي كار درخصوص استانداردهاي فناوري درخواستي را که استانداردهاي مشترك بين‌المللي را تسهيل خواهد نمود، مدنظر قرار دهند.
4ـ مدرك شناسايي دريانوردان نبايد از گذرنامه معمولي بزرگتر باشد.
5 ـ مدرك شناسايي دريانوردان بايد شامل نام مقام صادركننده، شماره‌هاي برقراري ارتباط سريع با آن مقام، تاريخ و محل صدور مدرك و اظهارات زير باشد:
الف) اين مدرك، از نظر كنوانسيون (بازنگري شده) مدارك شناسايي دريانوردان، مصوب 2003 ميلادي (برابر با 1382 هجري شمسي) سازمان بين‌المللي‌كار، مدرك شناسايي دريانوردان مي‌باشد؛ و
ب) اين مدرك، سندي مستقل بوده و گذرنامه نيست.
6 ـ حداكثر اعتبار مدرك شناسايي دريانوردان بايد طبق قوانين و مقررات دولت صادركننده تعيين شود و به هيچ وجه نبايد از ده‌سال، به شرط تمديد پس از گذشت پنج سال اول، تجاوز نمايد.
7ـ خصوصيات دارنده مدرك كه در مدرك شناسايي دريانوردان ذكر شده بايد منحصر به موارد زير باشد:
الف) نام كامل (نام و نام خانوادگي در صورت امكان)
ب) جنسيت
پ) تاريخ و محل تولد
ت) تابعيت
ث) هرگونه مشخصات ظاهري كه مي‌تواند به شناسايي كمك كند
ج) عكس ديجيتالي يا اصلي؛ و
چ) امضاء
8 ـ با وجود بند (7) فوق، يك نمونه يا ديگر نشانهاي زيست سنجي دارنده مدرک كه طبق ويژگيهايي است كه در پيوست (1) پيش‌بيني شده، بايد جهت درج در مدرك شناسايي دريانوردان درخواست شود، مشروط بر اين كه پيش نيازهاي زير برآورده شده باشد:
الف) نمونه زيست ‌سنجي را بتوان بدون هيچ‌گونه دخالت در امور شخصي اشخاص ‌ذي‌ربط، ايجاد ناراحتي براي آنها، ايجاد خطر براي سلامت يا بي‌احترامي به شخصيت آنها اخذ كرد.
ب) نمونه زيست سنجي روي مدرك قابل ديد باشد و امكان بازسازي و جعل آن از نمونه يا ديگر نشان‌ها وجود نداشته باشد.
پ) تجهيزات مورد لزوم جهت تهيه و تصديق نمونه زيست سنجي، كاربرپسند باشد و به طور کلي با قيمت پايين‌در دسترس دولت‌ها قرار گيرد.
ت) تجهيزات تصديق نمونه زيست‌سنجي را بتوان به آساني و به صورت قابل اطمينان در بنادر و ديگر مكان‌ها، از جمله روي كشتي، جايي كه به طور معمول تصديق هويت توسط مقامهاي صلاحيتدار انجام مي‌شود، راه‌اندازي نمود؛ و
ث) سيستمي كه در آن نمونه زيست سنجي استفاده مي‌شود (از جمله تجهيزات، فناوري‌ها و روشهاي استفاده) جهت تصديق هويت، نتايج يك شكل و قابل اعتمادي را در اختيار قرار دهد.
9ـ تمام اطلاعات مربوط به دريانورد كه روي مدرك ثبت مي‌شود بايد قابل‌رؤيت باشد. دريانوردان بايد به آساني به دستگاههايي دسترسي داشته باشند كه به آنها اين امكان را مي‌دهد كه هرگونه اطلاعات مربوط به خود را كه با چشم قابل خواندن نيستند بررسي نمايند، چنين دسترسي بايد توسط مقام صادركننده يا به نيابت از وي فراهم شود.
10ـ مفاد و شكل مدرك شناسايي دريانوردان بايد استانداردهاي بين‌المللي مربوط و مقرر در پيوست (1) را مدّنظر قرار دهد.