ماده1- تعاريف:

واحد اداري: منظور از واحد اداري در اين تصويب‌نامه، واحدهاي سازماني دستگاههاي اجرايي موضوع ماده (5) قانون مديريت خدمات كشوري در شهرستانها يا بخشها مي‌باشد كه شاخصهاي فعاليت آنها به تأييد معاونت توسعه مديريت و سرمايه انساني رييس‌جمهور رسيده باشد. اين واحدها مي‌توانند در مركز شهرستانهاي با جمعيت كمتر از هفتاد هزار نفر يا در مركز بخشهاي با جمعيت كمتر از سي هزار نفر ايجاد شوند. در صورتي كه از تاريخ تصويب قانون مديريت خدمات كشوري، ساختمانهاي واحدهاي اداري احداث نشده باشد، دستگاههاي اجرايي موظفند كارمندان ذي‌ربط خود را در مجتمع اداري مراكز شهرستان و بخش كه به عنوان نمايندگي تحت نظر فرماندار و بخشدار ايجاد مي‌گردد مستقر نموده و از ايجاد ساختمانهاي مستقل خودداري نمايند.
واحد مجري: واحدهاي عملياتي دستگاههاي اجرايي مي‌باشند كه عهده‌دار ارايه خدمات مستقيم به مردم براساس سياستها و استانداردهاي ابلاغي واحدهاي ستادي دستگاه اجرايي مي‌باشند نظير مدارس، بيمارستانها، مراكز آموزش فني و حرفه‌اي، مراكز فرهنگي و هنري. اينگونه واحدها، واحد اداري محسوب نشده و در مجتمع‌هاي اداري قرار نمي‌گيرند و براساس قوانين و مقررات مربوط و آيين‌نامه اجرايي مواد (16) و (24) قانون مديريت خدمات كشوري اداره خواهند شد.
شاخص فعاليت دستگاه اجرايي: عوامل كميت پذيري هستند كه براساس وظايف قانوني دستگاه اجرايي و فعاليتهاي مربوط توسط دستگاه اجرايي پيشنهاد و به تأييد معاونت توسعه مديريت و سرمايه انساني رييس‌جمهور مي‌رسد. اين شاخص بيان‌كننده ضرورت ايجاد واحد اداري يا واحد مجري و تعيين‌كننده سطح سازماني و پستهاي سازماني مي‌باشد.
مجتمع‌هاي اداري: منظور از مجتمع‌هاي اداري ساختمان دولتي مي‌باشد كه از تجميع واحدهاي اداري دستگاههاي اجرايي ايجاد مي‌شود.