رأي هيأت عمومي

الف ـ تعارض در مدلول دادنامه‎هاي فوق‎الذکر محرز بنظر مي‎رسد. ب ـ نظر به‌اينکه حسب مقررات بند (الف) ماده 39 قانون استخدام کشوري پرداخت فوق‎العاده اضافه کار فقط در قبال ساعات کار اضافي و براي انجام وظايف مشخصي به‌طور غيرمستمر قابل ‌پرداخت است و همچنين با توجه به مقررات بند 9 ماده 68 قانون مديريت خدمات کشوري پرداخت مبالغي تحت‌ عنوان اضافه‌کار، حق‌التحقيق، حق‌التدريس، حق‌الترجمه و حق‌التأليف منوط به انجام خدمات خارج از وقت اداري توسط کارمند و به درخواست دستگاه متبوعه وي مي‎باشد، در صورت عدم تحقق شرايط دوگانه مذکور، پرداخت فوق‎العاده اضافه‌کار الزام‌آور نمي‎باشد، بنابراين دادنامه‎هاي شماره 1984 مورخ 1387/8/25 و شماره 2209 مورخ 1387/9/24 و شماره 2270 مورخ 1387/10/3 شعبه اول ديوان که با لحاظ مراتب مذکور صادرگرديده است، موافق اصول و موازين قانوني تشخيص داده مي‎شود. اين رأي به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون ديوان عدالت اداري مصوب 1385 براي شعب ديوان و ساير مراجع اداري ذيربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.
هيأت عمومي ديوان عدالت اداري
معاون قضائي ديوان عدالت اداري ـ مبشري