رأي هيأت عمومي

الف ـ تعارض در مدلول دادنامه‎هاي فوق‎الذکر محرز بنظر مي‎رسد. ب ـ بخشنامه شماره15500 مورخ1362/10/19 مدير شرکت سهامي ذوب آهن اصفهان دلالت بر اين دارد که به منظور تشويق و رفع مشکل مستخدميني که سالها در بالاترين گروه شغل مورد تصدي خود متوقف شده‎اند، هيأت‌مديره شرکت ملي فولاد ايران تصويب نمودند به مستخدمين موضوع مصوبه مذکور که داراي چهارسال توقف در بالاترين شغل مورد تصدي و مدت خدمت مقرر در آن مصوبه بوده‎اند يک گروه (گروه شناور يا تشويقي) از تاريخ 1366/7/1 اعطاء شود که نسبت به اجراي آن در مورد اکثريت مستخدمين واجد شرايط اقدام شده و مفاد لايحه جوابيه شرکت ذوب آهن اصفهان مؤيد آن است که اعطاء گروه مزبور تا پايان سال 1382 نيز ادامه داشته و در ماده 9 دستورالعمل شماره 2127 مورخ 1379/11/8 شرکت ملي فولاد ايران موضوع ارتقاء گروه مستخدمان ثابت نيز تصريح شده است که ضوابط مربوط به ارتقاء گروه شناور، جدول شرايط احراز عمومي شرکت و نحوه احتساب سوابق داخل و خارج از شرکت و ساير ملاحظات مربوط به ارتقاء گروه مستخدمان تا ابلاغ جدول جديد توسط مديرعامل شرکت فولاد کماکان براساس مصوبات و دستورالعمل هاي جاري به قوت خود باقي است. بنابه جهات فوق‎الذکر با تحقق و اجتماع شرايط لازم در مورد شاکيان استحقاق هر يک از آنان به استفاده از يک گروه (شناور) براساس مقررات فوق‎الذکر محرز بوده و دادنامه شماره 926 مورخ 1386/6/14 شعبه دوازدهم مبني بر ورود شکايت شاکي در اين زمينه و تاييد استحقاق او صحيح و موافق مقررات مي‎باشد. اين رأي به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون ديوان عدالت اداري مصوب 1385 براي شعب ديوان و ساير مراجع اداري ذيربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.
هيأت عمومي ديوان عدالت اداري
معاون قضائي ديوان عدالت اداري ـ رهبرپور