رأي هيأت عمومي
الف ـ تعارض در مدلول دادنامههاي فوقالذکر محرز به نظر ميرسد. ب ـ به صراحت ماده يک قانون جذب نيرويانساني به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگي مصوب1367 پرداخت فوقالعاده جذب و نگهداري به سبب خدمت در نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگي به مستخدمين مشمول قانون استخدام کشوري و مقررات استخدامي شرکتهاي دولتي مصوب 1353/3/5 تجويز شده است و تعميم حکم مزبور به قضات دادگستري که مشـمول مقررات استخـدامي خـاص و از جمله قـانون نقل و انتقـال دورهاي قضـات مصوب 1375 و برخوردار از امتيازات مقرر در ماده 4 قانون اخيرالذکر به واسطه خدمت در واحدهاي قضائي درجه 2 و 3 ميباشند، جواز قانوني ندارد. بنابراين دادنامه شماره 124 مورخ 1386/10/15 شعبه دوم تشخيص ديوان که مفيد اين معني است، موافق اصول و موازين قانوني ميباشد. اين رأي به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون ديوان عدالت اداري براي شعب ديوان و ساير مراجع اداري ذيربط در موارد مشابه لازمالاتباع است.
هيأت عمومي ديوان عدالت اداري
معاون قضائي ديوان عدالت اداري ـ رهبرپور