رأي هيأت عمومي

الف ـ نظر به اينکه حسب محتويات پرونده کلاسه 81/437 شعبه بيست و سوم شاکي در تاريخ نفوذ و اعتبار قانون پرداخت پاداش پايان خدمت و بخشي از هزينه‎هاي ضروري به کارکنان دولت مصوب 1375 و اصلاحيه مصوب 1376 آن در باب پاداش پايان خدمت بازنشسته شده و مشمول مقررات اصلاحي ماده2 قانون فوق‎الذکر مصوب1381 نبوده است، بنابراين مفاد دادنامه شماره 608 مورخ 1381/7/18 شعبه بيست و سوم که بر اساس مقررات حاکم بر شرايط شاکي انشاء شده است و با قانون مربوط به ساير شاکيان تفاوت دارد، با ساير دادنامه‎ها متناقض نيست. ب ـ حکم مقرر در ماده 2 اصلاحي قانون پرداخت پاداش پايان‌خدمت و بخشي از هزينه‎هاي ضروري به کارکنان دولت مصوب 1381/1/21 مصرح است که « به ازاي هر بار محکوميت اداري در ده سال آخر خدمت، يک ماه از پاداش خدمت مستخدم کسر مي‎شود» نظر به اينکه حکم مقنن در خصوص مورد با رعايت ضوابط و شرايط مقرر در آن لازم‌الاجراء مي‎باشد، بنابراين پرداخت پاداش خدمت به هنگام بازنشستگي به طور کامل مشروط و مقيد به عدم محکوميت انتظامي يا اداري مشمولين قانون مزبور در ده سال آخر خدمت است و دادنامه شماره 1053 مورخ 1386/6/3 شعبه هفتم ديوان مبني بر رد شکايت شاکي که متضمن اين معني است، موافق اصول و موازين قانوني تشخيص داده مي‎شود. اين رأي به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون ديوان عدالت اداري مصوب 1385 براي شعب ديوان و ساير مراجع اداري ذيربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.
هيأت عمومي ديوان عدالت اداري
معاون قضائي ديوان عدالت اداري ـ مقدسي‌فرد