مصوبه
هيئت وزيران
مورخ 1319/9/13
ماده 3 ـ
براي اثبات شرايط بالا داوطلب زناشوئي بايد گواهينامههاي زير را تهيه كرده و پيوست درخواست خود در ايران به فرمانداري محل اقامت و در خارجه به كنسول و يا مأمور سياسي دولت شاهنشاهي تسليم نمايد.
الف ـ گواهينامه بهداشتي طبق مقررات قانون ازدواج و آئيننامه آن
ب ـ گواهينامه از مرجع رسمي محلي خود يا مأمور سياسي يا كنسولي دولت متبوع خود در ايران كه طبق قانون و مقررات آن كشور مانعي براي زناشوئي با زن ايراني نيست و در صورت وقوع زناشوئي آن را ثبت كرده به‌رسميت خواهند شناخت.
ج ـ گواهينامه از مرجع رسمي محلي خود يا مأمور سياسي يا كنسولي دولت متبوع خود در ايران كه زن ديگري ندارد.
د ـ گواهينامه نداشتن پيشينه بد و محكوميت كيفري از شهرباني ايران براي مدتي كه در ايران توقف داشته و از مرجع صلاحيت‌دار كشور خارجه كه مأمور كنسولي يا سياسي ايران يا مأمورين كشور متبوع درخواست كننده در ايران گواهي كرده باشند براي مدتي كه در خارجه توقف داشته است.
هـ ـ گواهينامه از مأمور كنسولي يا سياسي دولت متبوع خود در ايران و يا از مأمور كنسولي يا سياسي ايران در كشور متبوع خود كه استطاعت و مكنت كافي براي دادن هزينه و نفقه زن مطابق ماده 1107 قانون مدني دارد.
تبصره ـ مرد تبعه بيگانه بايد علاوه بر گواهينامههاي نامبرده تعهدنامه رسمي ثبتي طبق قانون محلي خود به پيوست درخواست زناشوئي بفرستد كه متعهد است كليه هزينه و نفقه زن و اولاد و هرگونه حق ديگري كه زن نسبت به او پيدا كند در صورت بدرفتاري يا ترك و يا طلاق تأديه نمايد.
