ماده 3 ـ
روابط بين كارگري و كارفرما در زمينه بعضي از مواد مستثني شده به شرح زير خواهد بود.
1 ـ در صورتي كه قرار داد كار كتبي باشد قرار داد در سه نسخه تنظيم كه يك نسخه نزد كارگر و يك نسخه نزد‌كارفرما و نسخه ديگر به واحد كار و امور اجتماعي محل ارسال مي‌گردد.
2 ـ هر گونه تغيير در وضعيت مالكيت كارگاه از قبيل فروش يا انتقال به هر شكل، ادغام در كارگاه ديگر .
فوت مالك و امثال اينها در رابطه قرار داد كارگر و كارفرما موثر نمي‌باشد و كارفرماي جديد قائم مقام تعهدات و حقوق كارفرماي قبلي خواهد بود.
3 ـ قرار داد كارگري كه توقيف مي‌گردد و توقيف وي منتهي به حكم محكوميت نمي‌شود در مدت توقيف به حال تعليق در مي‌آيد و كارگر پس از رفع توقيف به كار خود باز مي‌گردد.
چنانچه كارفرما به دليل توقيف كارگر بيشتر از 15 روز از ارجاع كار به كارگر خودداري نمايد، موظف است‌سنوات خدمت وي را به ميزان هر سال سابقه كار معادل يك ماه آخرين حقوق پرداخت نمايد.
4 ـ چنانچه توقيف كارگر به سبب شكايت كارفرما باشد و اين توقيف در مراجع قانوني منتهي به حكم محكوميت نگردد مدت آن جزء سابقه خدمت كارگر محسوب مي‌شود و كارفرما مكلف است مزد و مزاياي وي را‌در مدت مذكور پرداخت و وي را مشغول كار نمايد و چنانچه كارفرما پس از پرداخت مزد و مزاياي مدت توقيف به هر دليل حاضر به ادامه كار كارگر نباشد و در مورد ميزان مزاياي پايان كار بين كارگر و كارفرما توافقي حاصل نشود‌مراجع حل اختلاف پيش بيني شده در قانون كار مي‌توانند با توجه به اوضاع و احوال طرفين به نسبت هر سال سابقه‌كار حقوقي معادل 45 تا 75 روز تحت عنوان مزاياي پايان كار تعيين و به نفع كارگر اقدام به صدور راي نمايند.
5 ـ در دوران خدمت نظام وظيفه قرار داد كار به حال تعليق در مي‌آيد ولي كارگر بايد حداكثر تا دو ماه پس از پايان خدمت به كار سابق خود برگردد و چنانچه شغل وي حذف شده باشد كارگر مستحق دريافت سنوات خدمت به ميزان سالي يك ماه آخرين حقوق خواهد بود.
6 ـ هرگاه كارگر آيين‌نامه انضباطي كارگاه را كه به تأييد وزارت كار و امور اجتماعي رسيده است به تشخيص‌مراجع حل اختلاف نقض نمايد، كارفرما حق دارد با وي قطع همكاري نموده و سالي يك ماه حقوق به عنوان سنوات خدمت به وي پرداخت نمايد و چنانچه كارفرما بدون علت با كارگر قطع همكاري نمايد و كارگر و كارفرما در‌مورد مزاياي پايان كار به توافق نرسند كارگر حق دارد به مراجع حل اختلاف پيش‌بيني شده در قانون كار اقامه دعوي نموده و مراجع مذكور مي‌توانند با توجه به اوضاع و احوال طرفين به نسبت هر سال سابقه كار حقوقي بين 45 تا 75روز تحت عنوان مزاياي پايان كار تعيين و به نفع كارگر اقدام به صدور راي نمايند.
7 ـ چنانچه خاتمه قرار داد كار به لحاظ از كارافتادگي كلي و يا بازنشستگي كارگر باشد كارفرما بايد بر اساس‌آخرين مزد كارگر به نسبت هر سال سابقه خدمت، حقوقي به ميزان 30 روز مزد به وي پرداخت نمايد.
8 ـ مدت كار روزانه كارگران بر اساس توافق طرفين تعيين مي‌گردد مشروط به اينكه مدت كار در هفته از 44 ساعت و در چهار هفته متوالي از 176 ساعت تجاوز ننمايد.
9 ـ هر گاه به موجب قراردادكار، كار به صورت شب كاري و يا نوبت كاري صورت گيرد به اين قبيل كارگران 10 درصد علاوه بر مزد به عنوان فوق‌العاده شب كاري و نوبت كاري پرداخت خواهد شد.
10 ـ روز جمعه روز تعطيل هفتگي كارگران با استفاده از مزد مي‌باشد چنانچه در كارگاهي حسب نوع كار يا‌ضرورت كار، تعطيل روز جمعه ميسر نباشد يك روز ديگر در هفته به عنوان تعطيل هفتگي تعيين خواهد شد.
11 ـ مرخصي استحقاقي سالانه با استفاده از حق السعي 21 روز كاري است و روزهاي تعطيل رسمي و تعطيل هفتگي جزو مرخصي منظور نخواهد شد.
12 ـ مرخصي استحقاقي سالانه كارگراني كه به كارهاي سخت و زيان‌آور اشتغال دارند 24 روز كاري خواهد‌بود.
13 ـ كارگر تنها مي‌تواند پنج روز از مرخصي استحقاقي سالانه خود را ذخيره نمايد.
14 ـ كليه كارگران در موارد زير حق برخورداري از يك روز مرخصي با استفاده از حق‌السعي را دارند.
الف ـ ازدواج دايم
ب ـ فوت همسر، پدر، مادر و فرزندان.
