ماده 1 ـ

در آين نامه و اژه‌ها و عبارت زير به جاي مفاهيم مشروح مربوط به کار مي‌رود:
الف ـ سازمان غيردولتي که در آئين‌نامه «سازمان» ناميده مي‌شود،
به تشکلهائي اطلاق مي‌شود که توسط گروهي از اشخاص حقيقي و يا حقوقي غيرحکومتي به صورت داوطلبانه با رعايت مقررات مربوط تأسيس شده و داراي اهداف غيرانتفاعي و غيرسياسي مي‌باشد.
تبصره 1 ـ عناوين «جمعيت»، «انجمن»، «کانون»، «مرکز»، «گروه»، «مجمع»، «شبکه»، «خانه»، «مؤسسه» و نظائر آن مي‌تواند به جاي واژه «سازمان» در نام‌گذاري به کار گرفته شود.
تبصره 2 ـ غيردولتي: به اين معناست که اجزاي حکومتي در تأسيس و اداره «سازمان» دخالت نداشته باشند.
تبصره 3 ـ اهداف غيرسياسي: منظور از آن، عدم فعاليت سياسي تحت عنوان شخصيت حقوقي «سازمان» است.
تبصره 4 ـ اهداف غيرانتفاعي: عبارت است از عدم فعاليتهاي تجاري و صنفي انتفاعي به منظور تقسيم منافع آن بين اعضاِِء، مؤسسان، مديران و کارکنان سازمان .
ب ـ هيئت مؤسس: به مجموعه اشخاصي گفته مي‌شود که «سازمان» را تأسيس مي‌نمايند.
پ ـ پروانه فعاليت: سندي است که توسط مراجع مقرر در اين آئين نامه با رعايت ضوابط مربوط در جهت تشکيل «سازمان» صادر مي‌شود.
ت ـ مراجع نظارتي: مشتمل بر فرمانداري (مرجع نظارتي شهرستان)، استان داري (مرجع نظارتي شهرستان)، و معاونت ذيربط وزارت کشور (مرجع نظارتي فرا استاني و ملي) مي‌باشند که در حيطه اين آئين‌نامه نسبت به نظارت بر سازمانهاي غيردولتي در سطح شهرستان، استان و کشور مبادرت مي‌ورزند.