ماده 10ـ

دعوت گواه يا كارشناس
1ـ در صورتي كه در جريان تحقيقات مقدماتي يا دادرسي در قلمرو يكي از طرفين نياز به حضور گواه يا كارشناس مقيم قلمرو طرف ديگر باشد مراجع دادگستري صلاحيتدار طرف درخواست كننده دعوتنامه‌اي براي حضور گواه يا كارشناس به طرف درخواست‌شونده ارسال خواهند داشت. اشخاص مندرج در اين بند در رابطه با حضور خود و قبول دعوت طرف درخواست‌كننده آزادانه تصميم مي‌گيرند.
2ـ اشخاص موضوع بند (1) اين ماده كه بدون توجه به تابعيتشان توسط مرجع دادگستري طرف ديگر احضار و داوطلبانه حاضر شده‌اند را نمي‌توان در قلمرو طرف مزبور در رابطه با اعمالي كه قبل از گذشتن آنها از مرز ارتكاب يافته است، بازداشت نمود يا مشمول مسؤوليت كيفري يا اداري يا مجازات كرد. چنين اشخاصي در قلمرو آن كشور در رابطه با اظهارات يا نظرات كارشناسي يا اقداماتشان كه موضوع دادرسي است را نمي‌توان بازداشت يا مشمول مسؤوليت كيفري و اداري يا مجازات كرد.
3ـ چنانچه گواه يا كارشناس ظرف مدت پانزده روز پس از دريافت اخطار مبني بر عدم نياز به حضور وي، قلمرو طرف درخواست‌كننده را ترك نكند از تضمين پيش‌بيني‌شده در بند (2) اين ماده برخوردار نخواهد بود. مدت زماني كه طي آن گواه يا كارشناس آزادانه و به دلايل خارج از اراده خود نتواند قلمرو طرف درخواست‌كننده را ترك كند، جزو مهلت مقرر در اين بند محسوب نخواهد شد.
4ـ گواهان و كارشناساني كه بنابه دعوت در قلمرو طرف ديگر حضور مي‌يابند، حق دارند مخارج سفر و اقامت در خارج و اجرتي كه در روزهاي سفر از آن محروم شده‌اند، را از مرجع دادگستري درخواست‌كننده دريافت نمايند. علاوه بر آن كارشناسان، مستحق دريافت حق‌الزحمه انجام كارشناسي مي‌باشند. در دعوتنامه بايد وجوه پرداختي به شخص احضار شونده مشخص شود؛ در صورت درخواست، طرف درخواست‌كننده پيش‌پرداخت هزينه‌ها را تأديه خواهد نمود.