ماده 1ـ تعاريف
به جز در مواردي كه فحواي عبارت معني ديگري را ايجاب نمايد، از لحاظ اين موافقتنامه:
الف ـ اصطلاح «كنوانسيون» به كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين‌المللي كه در تاريخ 1323/9/16 هجري شمسي مطابق با هفتم دسامبر1944 ميلادي در شيكاگو براي امضاء مفتوح گرديد، اطلاق مي‌شود و شامل هر الحاقيه‌اي كه به موجب ماده (90) كنوانسيون مزبور و هر اصلاحيه و الحاقيه يا كنوانسيوني كه به موجب مواد (90) و (94) آن تصويب شده است، تا جايي كه اين موارد براي هر دو طرف متعاهد نافذ باشد، خواهد بود.
ب ـ اصطلاح « مقامات هواپيمايي» در مورد جمهوري اسلامي ايران اطلاق مي‌شود به « رئيس سازمان هواپيمايي كشوري» و هر شخص يا مقامي كه مجاز به انجام وظايف فعلي آن سازمان يا وظايف مشابه آن باشد و در مورد دولت جمهوري گرجستان اداره هواپيمايي كشوري جمهوري گرجستان و هر شخص يا مقامي كه مجاز به انجام وظايف فعلي آن اداره و يا وظايف مشابه آن باشد.
ج ـ اصطلاح « شركت هواپيمايي تعيين‌شده» اطلاق مي‌شود به يك شركت هواپيمايي كه به موجب مفاد ماده(3) اين موافقتنامه تعيين شده و اجازه فعاليت يافته باشد.
دـ اصطلاح « ظرفيت» در مورد يك هواپيما اطلاق مي‌شود به ميزان بارگيري مؤثر آن هواپيما در يك مسير يا قسمتي از مسير و اصطلاح « ظرفيت» در مورد « سرويس مورد توافق» اطلاق مي‌شود به ظرفيت هواپيما در چنين سرويسي ضرب در دفعات پرواز هواپيماي مزبور طي زمان معين در تمام يا قسمتي از مسير.
هـ ـ اصطلاح « سرزمين» در مورد يك كشور اطلاق مي‌شود به مناطق خاكي و آبهاي سرزميني مجاور آن كه تحت حاكميت و سلطه آن كشور است.
وـ اصطلاحات « سرويس هوايي»، « سرويس هوايي بين‌المللي»، « شركت هواپيمايي» و « توقف به منظورهاي غيرحمل و نقل» به ترتيب داراي همان معاني است كه در ماده (96) كنوانسيون به آنها داده شده است.
بديهي است كه عناوين مواد اين موافقتنامه معاني هيچ يك از مقررات آن را به‌نحوي از انحاء محدود نمي‌كند يا توسعه نمي‌دهد.
