ماده 18ـ
روشهاي انتخاب مشاوران
الف ـ روشهاي انتخاب مشاوران عبارتند از:
1ـ روش انتخاب براساس قيمت و كيفيت،
2ـ روش انتخاب براساس كيفيت،
3ـ روش بودجه ثابت،
4ـ روش ساده،
ب ـ روش انتخـاب براساس قيمت و كيفيت را مي‌توان براي هر نوع كار مشـاوره (موضوع جزء «5» بند « الف» ماده «2» اين آيين‌نامه) اعمال كرد.
پ ـ روش انتخاب براساس كيفيت مي‌تواند مطابق موارد زير باشد:
1ـ كارهاي پژوهشي به شرط آنكه مبلغ برآوردي آنها كمتر از ده برابر نصاب معاملات متوسط باشد،
2ـ مطالعات توجيهي، مهندسي ارزش، تهيه و تنظيم استانداردها، مطالعات جامع ميان بخشي، طراحي و ارزيابي نظامهاي مديريت، مديريت فناوري اطلاعات و برنامه‌ريزي جامع.
ت ـ روش بودجه ثابت صرفاً در موارد زير مجاز است:
1ـ كارهايي كه تعرفه‌هاي آنها توسط سازمان يا ساير مراجع قانوني تعيين شده باشد.
2ـ بودجه مربوط به خدمات مشاوره توسط مراجع صلاحيتدار تعيين و محدود به مبلغ معيني شده باشد.
تبصره1ـ در مواردي‌كه حقوق دولتي در تعرفه‌هاي يادشده تغييريافته يا متفاوت باشد، بايد مابه‌التفاوت مربوط در تعرفه منظور شود.
تبصره2ـ بودجه مندرج در موافقتنامه طرحهاي تملك داراييهاي سرمايه‌اي براي هزينه خدمات مشاوره برآوردي است و الزاماً از مصاديق بودجه ثابت نمي‌باشد.
ث ـ روش ساده (مذكور در بند « ت» ماده «19» اين آيين‌نامه) صرفاً در موارد زير مجاز است:
1ـ كارهايي كه در حد ظرفيت‌كاري مشاوران حقيقي باشد،
2ـ كارهايي كه موضوع آن، نظارت يا تكميل مطالعات مرحله قبل همان مشاور باشد،
3ـ كارهايي كه حائز شرايط انحصار باشد (موضوع بند « ط» ماده «2» قانون)،
4ـ كارهاي كارشناسي،
5 ـ خدمات مشاوره حقوقي و امور قراردادها،
6 ـ كارهاي پژوهشي به شرط آنكه مبلغ برآوردي آنها كمتر از ده برابر نصاب معاملات متوسط باشد.
ج ـ درصورتي كه از منابع مالي بين‌المللي استفاده شود، چنانچه طبق مقررات مربوط، تشريفات يا روشهاي ديگري براي انتخاب مشاور الزام شده باشد، رعايت آنها مجاز است.
