ماده 2ـ
كارگاههاي قاليبافي كه مبادرت به توليد محصـولات منـدرج در مـاده(1) به صورت دستباف مي‌كنند، در صورت داشتن شرايط زير به عنوان مجتمع قاليبافي شناخته شده و از مزاياي مندرج در قانون حمايت از تأسيس و اداره مجتمعهاي بزرگ و متمركز قاليبافي ـ مصوب 1380 ـ برخوردار مي‌شوند:
الف ـ در زميني به مساحت حداقل سيصد و سي (330) متر مربع با سطح زيربناي حداقل دويست (200) مترمربع شامل يكصد و سي (130) متر مربع سالن بافت و هفتاد (70) مترمربع ساير موارد شامل مديريت مجتمع، تأسيسات، انبار و خدمات جانبي و غيره بوده و با رعايت استانداردهاي نور، روشنايي، تهويه، امكانات بهداشتي و ايمني مطابق با ضوابط ايمني و بهداشت كار مصوب شوراي عالي حفاظت فني تأسيس و اداره شوند.
ب ـ حداقل ميزان ظرفيت توليد سالانه يكصد (100) متر مربع رجشمار سي و پنج و پايين‌تر و ظرفيت توليد سالانه هفتاد (70) متر مربع براي رجشمار بالاتر از سي و پنج رج با حداقل بيست و چهارنفر بافنده متناسب با مشخصات ياد شده باشد.
تبصره1ـ براي رعايت فاصله مناسب در آرايش دارهاي قالي بايد يك متر فاصله عرض و طول دار قالي با ديوار يا دارقالي مجاور رعايت شود.
تبصره2ـ كارگاههايي كه در روستاها با حداقل پنجاه درصد (50%) مشخصات فضا و متراژ مذكور در بندهاي (الف) و (ب) ايجاد شده يا مي‌شوند، مشمول مقررات اين آيين‌نامه خواهند بود.
تبصره3ـ كليه كارگاههاي موجود و همچنين كارگاههايي كه فاقد حداقل شرايط فوق باشند، مي‌توانند به شرط تجهيز كارگاه و تأمين حداقل شرايط از مزاياي اين آيين‌نامه برخوردار شوند.
پ ـ استفاده از الياف مصنوعي، پشم دباغي، بافت گره‌هايي كه بيش از يك جفت تار را در برگيرد (دوتايي، سه‌تايي و غيره) و همچنين گره كمان شيب و خامه‌هاي رنگ شده با ثبات نوري و ثبات شستشو و سايشي كمتر از درجه چهار ايزوو استفاده از دار و ابزار فني نامطلوب در مجتمعهاي قاليبافي ممنوع و مسئوليت رعايت كليه موارد فوق به عهده صاحب كارگاه مي‌باشد.
