ماده 7 ـ

شركت ملي نفت ايران مكلف است در ازاي توليد هر دستگاه خودرو دوگانه سوز و يا تبديل هر دستگاه خودروي بنزيني به دوگانه سوز با عمر كمتر از ده سال حداكثر تا مبلغ هفت ميليون (000،000،7) ريال (براي حداكثر چهارصد هزار دستگاه خودرو) از محل اعتبارات خود تا سقف 2500 ميليارد ريال به صورت كمك بلاعوض در اختيار كارخانه‌هاي خودروساز و كارگاههاي مجاز تبديل قرار دهد.
تبصره 1‌ـ شركت ملي نفت ايران موظف است بخشي از هزينه‌هاي تبديل كارگاهي و كارخانه‌اي خودرو بنزيني به دوگانه سوز و نيز هزينه گازسوز كردن اتوبوسهاي درون‌شهري را بر اساس تبصره (2) قانون اصلاح ماده‌(3) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران ـ مصوب 1383 ـ و با رعايت ساز و كارهاي مندرج در مصوبات شماره 233251/34 مورخ 1381/12/13 و شماره 13953/24 مورخ 1381/12/28 و شماره 123012/34 مورخ 1383/7/8 شوراي اقتصاد تأمين نمايد.
تبصره2ـ شركت ملي نفت ايران موظف است تا پايان سال 1385 امكانات لازم (تامين تجهيزات يا اعطاي كمك به مالكين خودروها) براي تبديل 120000 دستگاه خودرو بنزيني موجود را با اولويت خودروهاي با كاربري حمل و نقل عمومي به گاز طبيعي فشرده فراهم نمايد.