پيوست شماره (1):
مواردي كه لازم است در بهره‌برداري از معادن و نيز تهيه گزارش ارزيابي زيست محيطي رعايت شود:
1ـ رعايت حداقل فواصل فعاليت استخراج و بهره‌برداري از مواد معدني، نسبت بهمراكز حساس به جز جاده‌ها بدون استفاده از ناريه 500 متر و با استفاده از ناريه مطابق طرح آتشبازي (در هر صورت اين فاصله نبايد از 800 متر كمتر باشد).
2ـ ميله‌گذاري محدوده‌هاي بهره‌برداري از معادن توسط وزارت صنايع و معادن.
3ـ ايجاد كريدور مناسب جهت گدار و مهاجرت حيات‌وحش (مطابق با اطلاعات فني ارايه شده توسط سازمان حفاظت محيط زيست) در مناطق حفاظت شده و پناهگاههاي حيات وحش (در صورت لزوم).
4ـ جمع‌آوري و خارج نمـودن كليـه تأسيـسات و تجـهيزات معـدني ايجاد شده (بهاستثناي جاده‌هاي دسترسي، تأسيسات استحصال آب و آبرساني در صورت نياز منطقه براي استفاده مناسب از آن) در پايان عمر معدن و يا يكسال پس از پايان آخرين بهره‌برداري.
5 ـ رعايت حداكثر سطح و سينه كار مجاز بهره‌برداري و تعداد مجاز سينهكار در هر دوره بهره‌برداري. اين موارد در طرح بهره‌برداري مشخص و ملحوظ مي‌گردد. (باطلهبرداري و بهره‌برداري بجز آنچه كه در طرح مصوب ارايه شده از سينه كار جديد منوط با اتمام ذخيره معدني سينهكارهاي قبلي مي‌باشد. چنانچه استخراج از سينه كارهاي قبلي با تشخيص وزارت صنايع و معادن به لحاظ امكان فني و يا اقتصادي به صرفه نباشد، بهره‌بردار مجاز است، نسبت به بهره‌برداري از سينه كار نوبت بعدي اقدام نمايد.)
6 ـ عدم تغيير مسير رودخانه و آبراهه‌هاي طبيعي، مگر در موارد ضروري با كسب نظر دستگاههاي ذيربط.
7ـ تعيين محل انباشت و نگهداري باطله‌هاي معدني با رعايت جنبه‌هاي حفظ اراضي مرغوب كشاورزي و مرتعي، پيشگيري از فرسايش و توليد زهاب‌هاي آلوده.
8 ـ استفاده از جاده‌هاي موجود روستايي و يا شهري (بجز جاده‌هايي كه از داخل بافتهاي روستايي عبور مي‌كند).
در صورت نياز به احداث جاده‌هاي اختصاصي، رعايت انتخاب كوتاهترين مسير ممكن و با كمترين تخريب چشم‌اندازها، اراضي جنگلي، مراتع مشجر و اراضي مرغوب كشاورزي الزامي مي‌باشد.
9ـ هدايت جريان آبهاي سطحي بالادست محدوده معدن به خارج از آن.
10ـ انجام عمليات زهكشي در پيرامون و داخل محدوده برداشت معادن كاني فلزي (به منظور پيشگيري و كاهش توليد زهاب‌هاي ناشي از تماس آبهاي زيرزميني و يا سطحي با مواد معدني، كنترل هرز آبهاي سطحي و جلوگيري از آلودگي آبهاي زيرزميني).
11ـ احداث حوضچه و يا تأسيسات رسوب‌گيري حسب شرايط در محل‌هاي مناسب.
12ـ حصاركشي و علامت‌گذاري پيرامون سدهاي باطله.
13ـ احداث سپتيك تانك براي معادن داراي 20 تا 100 نفر نيروي انساني و احداث سيستمهاي مناسب تصفيه فاضلاب براي بالاي 100 نفر در حد تأمين استانداردهاي سازمان حفاظت محيط زيست.
14ـ اتخاذ تدابير لازم در جهت حفظ چشم‌اندازهاي طبيعي و هماهنگي عمليات معدني با آن، نظير احداث ابنيه مورد نياز در مكانهاي دور از چشم‌اندازهاي عمومي و حتي‌الامكان با استفاده از مصالح طبيعي.
15ـ رعايت حداكثر عمق مجاز بهره‌برداري از معادن روباز با رعايت اصول پايداري شيبها.
حداكثر عمق مجاز در گزارش ارزيابي زيست محيطي و يا طرح بهره‌برداري مشخص و ملحوظ مي‌گردد.
16ـ اتخاذ تدابير لازم و مستمر جهت جلوگيري از انتشار گرد و غبار ناشي از استخراج و تردد وسايط نقليه و حمل و نقل مواد معدني و عمليات خردايش.
17ـ تخصيص و احداث فضاي سبز مشجر به ميزان حداقل 10 درصد سطح بهره‌برداري معادن با گونه‌هاي بومي.
18ـ استفاده از روش سيم الماسه يا روش چال موازي يا سيم بكسل در بهره‌برداري از معادن سنگ تزئيني (در اين گونه از معادن عمليات انفجار صرفاً در حد باطله برداري و آماده سازي سينه كار و موارد استثناء مطابق با طرح آتشبازي مجاز مي‌باشد.)
19ـ رعايت حداقل 500 متر فاصله از حوضچه‌هاي بهره‌برداري نمك دريايي تا چشمه‌ها و قنوات و محدوده آبهاي زيرزميني قابل استحصال.
20ـ ارايه طرح اجمالي مرمت، احياء و بازسازي محدوده معدن.
طرح مذكور در گزارش ارزيابي زيست محيطي و يا طرح بهره‌برداري مشخص و ملحوظ مي‌گردد.
