ماده 1ـ
تعاريف و مفاهيمي كه در اين آيين‌نامه به كار رفتهاند عبارتند از:
الف ـ دستگاه نظارت: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، سازمان دامپزشكي كشور و مؤسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران است.
ب ـ تأييديه بهداشتي: مجوزي است كه مرجع صدور تأييديه پس از حصول اطمينان از تطبيق وضعيت واحدهاي موضوع ماده (3) اين آيين‌نامه با معيارهاي بهداشتي اعلام شده توسط دستگاه نظارت، صادر مينمايد.
پ ـ مميزي خدمات بهداشتي: مشتمل بر بازديد و نظارت بهداشتي به كار واحدهاي مشمول موضوع ماده (3) اين آيين‌نامه و تطبيق وضعيت آنها با معيارهاي مصوب دستگاه نظارت است.
ت ـ مرجع صدور تأييديه بهداشتي: اشخاص حقيقي يا حقوقي هستند كه صلاحيت آنها حسب مورد توسط دستگاه نظارت براي مدت معين تعيين مي‌شود.
ث - متصدي: به فردي اطلاق مي‌شود كه مستأجر، مالك، صاحب پروانه يا نماينده قانوني اداره واحدهاي موضوع ماده (3) اين آيين‌نامه است.
ج ـ ميدان دام كشتاري: محلي كه دامهاي قابل كشتار به طور موقت در آن نگهداري مي‌شوند.
چ ـ ميدان عرضه دام: محلي كه توليدكنندگان دام، دامهاي خود را براي فروش در آنجا عرضه مي‌نمايند.
ح ـ مركز پرورش دام: محل پرورش دام به منظور انواع بهره‌برداري، اصلاح نژاد و قرنطينه.
خ ـ مركز جمع‌آوري و نگهداري فرآوردههاي خوردني خام دامي: محلي كه در آن فرآوردههاي خام دامي از قبيل گوشت، شير و عسل به طور مستقيم يا پس از فرآوري و بستهبندي در شرايط مناسب ذخيره مي‌شود تا در زمان مصرف به صورت بهداشتي عرضهشود.
