رأي هيأت عمومي
الف ـ مطابق مـاده 4 لايحه قـانوني استخدام كشوري مصوب 1345/3/31 مستخدمين وزارتخانهها و مؤسسات دولتي مشمول قانون مذكور منحصراً به صورت رسمي يا پيماني به خدمت دولت گمارده ميشوند و حكم مقرر در ماده 5 قانون مزبور و تبصره آن تصريح به جواز استخدام اشخاص براي تصدي پستهاي ثابت سازماني بهصورت رسمي و ممنوعيت واگذاري پستهاي مذكور به اشخاص غير از مستخدم رسمي جز در موارد خاص مستثني شده در قانون دارد. نظر به مراتب فوقالذكر و عنايت به ماده 6 و تبصره يك ماده 8 آن قانون درخصوص جواز استخدام اشخاص بهصورت پيماني فقط براي تصدي پستهاي موقت و كار مشخص در مدت معين، تصويبنامه شماره 29982/ت27026/هـ مورخ 1381/6/24 هيأتوزيران و همچنين بند2 دستورالعمل پيوست بخشنامه شماره268974/1800 مورخ 1381/11/27 و نظريه مندرج در بند4 پيوست بخشنامه شماره 6377/1802 مورخ 1382/1/23 معاون امور مديريت و منابع انساني سازمان مديريت و برنامهريزي كشور و بخشنامه شماره 59084/1802 مورخ 1382/5/14 مديركل دفتر نظامهاي استخدامي سازمان مديريت و برنامهريزي از جهت اينكه مفيد اجازه استخدام اشخاص به صورت پيماني، موقت و عناوين مشابه براي تصدي پستهاي ثابت سازماني واحدهاي دولتي ميباشد خلاف حكم صريح مقنن تشخيص داده ميشود و به جهات مذكور به استناد قسمت دوم ماده 25 قانون ديوان عدالت اداري ابطال ميگردد. ب ـ درخصوص اعتراض نسبت به تصويبنامه شماره 29981/ت27026/هـ مورخ 1381/6/24 هيأت وزيران اولاً، نظر به اينكه استخدام اشخاص براي تصدي پستهاي موقت و مدت معين به شرح ماده 6 قانون استخدام كشوري به صورت پيماني مجاز اعلام شده است و تأمين نيروي انساني مورد نياز به منظور تصدي پستهاي مذكور از مجوز استخدام اشخاص به صورت ثابت مغاير قانون ميباشد، لذا به استناد قسمت دوم ماده 25 قانون ديوان عدالت اداري كلمه ثابت از متن بند يك مصوبه فوقالذكر ابطال و حذف ميشود. ثانياً، با عنايت بهاينكه پرداخت هرگونه وجه به عنوان حقوق يا فوقالعاده و مزايا منوط به حكم صريح مقنن و يا ماذون از قبل قانونگذار است، بند 5 تصويبنامه فوقالذكر درخصوص پرداخت فوقالعادهاي تا چهل درصد مبلغ مقرر در تبصره يك ماده 10 آييننامه استخدام پيماني به منظور جذب و نگهداري كاركنان برجسته و فعال مغاير قانون تشخيص داده ميشود. همچنين، مفاد بند 9 مصوبه مورد اعتراض در خصوص انتقال يا مأموريت مستخدمين پيماني به ساير وزارتخانهها و مؤسسات دولتي و يا اعزام آنان براي طي دورههاي آموزشي يا كارآموزي حداكثر تا شش ماه در داخل يا خارج از كشور با هدف مقنن از استخدام آنان براي تصدي كارهاي موقت و مشخص در مدت محدود و معين منافات دارد. بنابراين بندهاي 5 و 9 از مصوبه فوقالاشعار به استناد قسمت دوم ماده 25 قانون ديوان عدالت اداري ابطال ميگردد. ثالثاً : نظر به صراحت ماده 6 و تبصره يك ماده 8 قانون استخدام كشوري در باب جواز استخدام اشخاص براي تصدي پستهاي موقت و انجام كارهاي مشخص در مدت معين و نتيجتاً عدم جواز استمرار ادامه خدمت مستخدمين پيماني به مدت نامحدود، عبارت « تا زمان بازنشستگي» مندرج در بند13 مصوبه مورد اعتراض خلاف ماهيت حقوقي استخدام پيماني و مقررات فوقالذكر است. بنابراين عبارت « تا زمان بازنشستگي» از متن بند 13 فوقالاشعار ابطال و حذف ميشود. رابعاً، نظر به اينكه بندهاي 2، 4 و 12 مصوبه فوقالذكر موضوع اصلاح مواد 3، 8 و تبصرههاي يك و 2 ماده 8 و 26 آييننامه استخدام پيماني اصلاح و در نتيجه موضوع اعتراض منتفي شده است، موردي براي رسيدگي و اتخاذ تصميم نسبت به اعتراض شاكيان در اين قسمت وجود ندارد.
رئيس هيأت عمومي ديوان عدالت اداري ـ علي رازيني