رأي هيأت عمومي

به موجب حكم مقرر در بند الف تبصره2 ماده واحده قانون اصلاح تبصره (2) الحاقي ماده76 قانون اصلاح مواد 72 و 77 و تبصره ماده 76 قانون تأمين‎اجتماعي مصوب 1354 و الحاق دو تبصره به ماده76 مصوب 1371 كه درتاريخ 1380 به‎تصويب رسيده «كارهاي سخت و زيان‎آور كارهايي است كه در آنها عوامل فيزيكي، شيميائي، مكانيكي و بيولوژيكي محيط‎كار، غيراستاندارد بوده و در اثر اشتغال كارگر تنشي به‎مراتب بالاتر از ظرفيتهاي طبيعي (جسمي و رواني) در وي ايجاد گردد كه نتيجه آن بيماري شغلي و عوارض ناشي از آن بوده و بتوان با به‎كارگيري تمهيدات فني، مهندسي، بهداشتي و ايمني و غيره صفت سخت و زيان‎آور بودن را از آن مشاغل كاهش يا حذف نمود.» نظر به‎اينكه اطلاق حكم مزبور و اجراي آن درمورد مشاغل كارگري سخت و زيان‎آور با رعايت عوامل مؤثر مقرر در حكم مقنن در كارگاههاي منحله يا تعطيل‎شده منع قانوني ندارد و نظر به‎اينكه مراعات تبعات و آثار قانوني مترتب بر مشاغل كارگري سخت و زيان‎آور به حكم قانون الزامي است و تعطيل و انحلال كارگاه طبيعت و ماهيت كارهاي سخت و زيان‎آور انجام شده در زمان داير بودن كارگاه را منتفي نمي‎سازد، بخشنامه شماره 10 كارهاي سخت و زيان‎آور سازمان تأمين‎اجتماعي كه به بهانه تعطيل و يا دايرنبودن كارگاه بررسي مشاغل مذكور را فاقد موضوعيت و منتفي اعلام داشته‎است، خلاف حكم قانونگذار تشخيص داده‎ مي‎شود و مستنداً به قسمت دوم ماده25 قانون ديوان عدالت اداري ابطال مي‎شود.
رييس هيأت عمومي ديوان عدالت اداري ـ علي رازيني