ماده 4 ـ حمل و نقل اتفاقي
1 ـ حمل و نقل اتفاقي مسافر مشروط بر آنكه گروه مشخصي از مسافران توسط وسيله نقليه ثابتي در كل مسير مسافرت حمل گردند در موارد زير نياز بهاخذ مجوز نخواهد بود:
الف ـ مسافرتي كه شروع و خاتمه آن در كشور ثبت وسيله نقليه واقع شده باشد به شرط اينكه هيچ مسافر جديدي سوار و يا پياده نشود (مسافرتدربست).
ب ـ مسافرتي كه از كشور ثبت وسيله نقليه آغاز و در قلمرو طرف ديگر متعاهد خاتمه يابد به شرطي كه وسيله نقليه بدون مسافر به كشور محل ثبتخود مراجعت نمايد.
پ ـ در موارد مسافرت دربست به صورت عبوري از طريق قلمرو طرف متعاهد ديگر.
2 ـ جابجايي وسيله نقليه آسيب ديده با وسيله نقليه ديگر منوط به اخذ مجوز نميباشد.
3 ـ به هنگام اجراي خدمات حمل و نقلي مندرج در بند (1) ماده (4) اين موافقتنامه، راننده بايد راهنامه (صورت وضعيت) و تمامي اسناد ضروري رادر وسيله نقليه به همراه داشته تا در صورت درخواست نمايندگان مقامات نظارت كننده به آنان ارايه نمايد.
4 ـ ساير روشهاي حمل و نقل اتفاقي مسافر، بجز موارد مندرج در بندهاي (1) و (2) فوق منوط به دريافت مجوز ميباشد.
درخواست اخذ مجوز به مقام صلاحيتدار طرف متعاهدي كه متصدي حمل در آنجا به ثبت رسيده، تسليم خواهد شد و پس از آن مقام ياد شدهدرخواستها را به همراه نظرات احتمالي به مقام صلاحيتدار طرف متعاهد ديگر ارسال خواهد نمود.
5 ـ محتوا، شكل راهنامه (صورت وضعيت) و اجازهنامه به صورت متقابل توسط مقامات صلاحيتدار طرفهاي متعاهد و يا كار گروه (كميته) مشتركمندرج در ماده (14) اين موافقتنامه تعيين خواهد شد.
حمل و نقل كالا