ماده 3 ـ حمل و نقل منظم
1 ـ اصطلاح «حمل و نقل منظم» عبارت است از حمل و نقل مسافر برنامه‌ريزي شده در مسيرهاي معين كه در آن مسافران در ايستگاههاي از پيش‌تعيين شده سوار و يا پياده گردند.
2 ـ حمل و نقل منظم مسافر بين دو كشور يا به صورت عبوري از طريق قلمرو آنها بايد به تأييد مقامات صلاحيتدار طرفهاي متعاهد برسد.
3 ـ مقام صلاحيتدار هر طرف متعاهد براي قسمتي از مسير واقع در قلمرو خود كه مسافرت در آن انجام مي‌شود، مجوز صادر مي‌نمايد.
4 ـ مقامات صلاحيتدار به طور مشترك شرايط و ضوابط اخذ اجازه‌نامه كه عبارتست از اعتبار، طول مسافرت، جداول زماني همچنين ديگر جزييات‌ضروري براي برقراري حمل و نقل منظم و سهل و روان را تعيين مي‌نمايند.
5 ـ درخواست اخذ مجوز بايد به مقام صلاحيتدار كشور ثبت وسيله نقليه جهت تأييد ارسال شود و در صورتي كه مقام صلاحيتدار ياد شده درخواست‌را مورد تأييد قرار دهد مراتب را به اطلاع مقام صلاحيتدار طرف ديگر خواهد رساند.
