ماده 1 –
تعاريف و اصطلاحات بهکار رفته در اين مصوبه به قرار زير است:
الف – مجتمع اردوگاهي: محلي است که زير نظر فرمانداري در شهرهاي بزرگ تشکيل ميشود و مسئولييت نگاهداري موقت، شناسايي وضعيت، گروهبندي و تعيين تکليف افراد موضوع اين مصوبه را بهعهده دارد.
ب – افراد مشمول مصوبه، عبارتند از افراد معلول و ناتوان (اعم از جسمي و ذهني) بيسرپرست، مجهولالهويه، در راه مانده، گمشده، متواري، افراد نيازمند غير حرفهاي، متکديان و ولگردان حرفهاي.
ج – شهرهاي بزرگ: شهرهايي که مطابق آخرين سرشماري مرکز آمار ايران بيش از پانصد هزار نفر جمعيت داشته باشد.
تبصره – شهرهايي که طبق سرشماري ياد شده بين 200 تا 500 هزار نفر جمعيت دارند، با نظر استاندار و حسب شرايط محلي مشمول اين تعريف خواهند بود.
