ماده 11 ـ
امنيت هوانوردي
1 ـ طرفهاي متعاهد در راستاي حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بين‌الملل، تاكيد مي‌نمايند كه تعهد آنان در قبال يكديگر براي حفظ امنيت‌هواپيمايي كشوري در برابر اعمال مداخله غير قانوني، جزو جدا نشدني اين موافقتنامه را تشكيل مي‌دهد. طرفهاي متعاهد بدون تحديد كليت حقوق و‌تعهدات خود به موجب حقوق بين‌الملل، به ويژه برابر با مفاد كنوانسيون راجع به جرايم و برخي اعمال ارتكابي ديگر در هواپيما، امضا شده در توكيو به‌تاريخ بيست و سوم شهريور ماه سال يكهزار و سيصد و چهل و دو هجري شمسي برابر با چهاردهم سپتامبر يكهزار و نهصد و شصت و سه ميلادي،كنوانسيون راجع به جلوگيري از تصرف غير قانوني هواپيما، امضا شده در لاهه به تاريخ بيست و پنجم آذر ماه سال يكهزار و سيصد و چهل و نه هجري‌شمسي برابر شانزدهم دسامبر سال يكهزار و نهصد و هفتاد و كنوانسيون راجع به جلوگيري از اعمال غير قانوني عليه امنيت هواپيمايي كشوري، امضا‌شده در مونترال به تاريخ اول مهرماه سال يكهزار و سيصد و پنجاه هجري شمسي برابر با بيست و سوم سپتامبر سال يكهزار و نهصد و هفتاد و يك‌ميلادي و نيز هر كنوانسيون ديگر مربوط به امنيت هواپيمايي كشوري عمل خواهند كرد.
2 ـ طرفهاي متعاهد كليه مساعدتهاي لازم را براي جلوگيري از اعمال تصرف غير قانوني هواپيماهاي كشوري و ساير اعمال غير قانوني عليه امنيت اين‌هواپيماها، مسافران و خدمه آنها، فرودگاهها و تاسيسات هوانوردي و هر نوع تهديد ديگر عليه امنيت هواپيمايي كشوري را بنابه تقاضا در مورد يكديگر‌به عمل خواهند آورد.
3 ـ طرفهاي متعاهد بايد در روابط دوجانبه خود برابر مقررات امنيت هوانوردي تعيين شده از سوي سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري كه به عنوان‌ضمايم كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين‌المللي شناخته شده‌اند تا حدودي كه اين مقررات امنيتي در مورد طرفها قابل اجراست عمل نمايند. آنها بايد از‌گردانندگان هواپيماهايي كه محل ثبت آن هواپيماها يا محل اصلي كار و يا اقامت دايم آنها در سرزمين طرفها مي‌باشد و نيز گردانندگان فرودگاههاي واقع‌در سرزمينهاي خود بخواهند كه برابر مقررات امنيت هوانوردي ياد شده عمل نمايند.
4 ـ هر طرف متعاهد موافقت دارد كه مي‌توان از اين گردانندگان هواپيماها درخواست نمود تا مقررات امنيت هوانوردي مورد اشاره در بند3) فوق را كه‌از طرف متعاهد ديگر از لحاظ ورود به سرزمين خود، خروج از آن يا در مدت توقف در آنجا مقرر كرده رعايت كنند. هر طرف متعاهد بايد اطمينان‌حاصل كند كه در سرزمين او اقدامات كافي براي حفاظت از هواپيما و بازرسي مسافران، خدمه، لوازم همراه مسافر، اثاثيه مسافر، بار و خواربار هواپيما‌قبل و در زمان سوار شدن مسافران يا بارگيري به گونه موثر انجام مي‌شود. هرطرف متعاهد همچنين بايد با هر درخواست طرف متعاهد ديگر براي انجام‌اقدامات امنيتي ويژه معقول براي مقابله با يك تهديد خاص برخورد مثبت داشته باشد.
5 ـ هنگامي كه حادثه يا خطر بروز حادثه تصرف غير قانوني هواپيماهاي كشوري يا ديگر اعمال غير قانوني عليه امنيت اين هواپيماها، مسافران و خدمه‌آن، فرودگاهها يا تاسيسات هوانوردي رخ دهد، طرفهاي متعاهد بايد با تسهيل ارتباطات و ديگر اقدامات مناسب به منظور پايان دادن سريع و امن حادثه‌ياد شده يا خطر مربوط به آن يكديگر را ياري نمايند.
6 ـ هنگامي كه يك طرف متعاهد به اين نتيجه برسد كه طرف متعاهد ديگر از مفاد اين ماده تخطي كرده است، طرف متعاهد اول مي‌تواند تقاضاي‌مشاوره فوري با طرف متعاهد ديگر نمايد. شكست طرفين متعاهد در دستيابي به نتايج رضايت‌بخش ظرف مدت سي30) روز از تاريخ دريافت‌تقاضاي مزبور شرايط را براي تعليق، لغو، محدود كردن و يا مشروط نمودن مجوزهاي بهره‌برداري يا فني صادره براي شركت يا شركت‌هاي هواپيمايي‌طرف ديگر فراهم مي‌كند. در صورت فوريت امر، يك طرف متعاهد مي‌تواند پيش از خاتمه مدت سي 30) روز اقدام به اتخاذ تدابير موقتي نمايد.
