ماده 3 ـ
تعيين و اجازه
1 ـ هرطرف متعاهد حق دارد يك يا چند شركت هواپيمايي را براي انجام سرويسهاي مورد توافق در مسيرهاي مشخص شده تعيين و هر شركت‌هواپيمايي تعيين شده را حذف كند يا تغيير دهد و مراتب را به طور كتبي به طرف متعاهد ديگر اعلام نمايد.
2 ـ پس از دريافت اعلاميه تعيين، مقامهاي صلاحيتدار طرف متعاهد ديگر با رعايت مفاد بندهاي 3) و4) اين ماده به شركت هواپيمايي تعيين شده،بدون تاخير اجازه مربوط را اعطا خواهند كرد.
3 ـ مقامهاي هواپيمايي يك طرف متعاهد مي‌توانند از شركتي كه توسط طرف متعاهد ديگر تعيين شده بخواهند كه مقامهاي ياد شده را قانع سازد كه‌شرايط مقرر در قوانين و مقرراتي را كه به طور معمول براي انجام سرويسهاي هوايي بين‌المللي برابر مفاد كنوانسيون توسط مقامهاي ياد شده اعمال‌مي‌شود، داراست.
4 ـ هرطرف متعاهد حق دارد، در هر مورد كه كشور متعاهد ياد شده، قانع نشده باشد كه مالكيت عمده و كنترل موثر شركت هواپيمايي مربوط، در دست‌طرف متعاهدي كه شركت شركتهاي) هواپيمايي را تعيين نموده يا اتباع طرف متعاهد ياد شده است، از اعطاي اجازه بهره‌برداري موضوع بند 2) اين‌ماده امتناع ورزد و يا هر شرطي را كه براي اعمال حقوق مشخص شده در ماده 2) موافقتنامه حاضر توسط آن شركت هواپيمايي تعيين شده لازم بداند‌وضع نمايد. مشروط بر اينكه هرگاه طرف متعاهد شركتي را تعيين نمايد كه در تملك يك يا چند دولت باشد طبق مواد 77) و 78) كنوانسيون شيكاگو‌شرط مقرر در بالا اعمال نگردد.
5 ـ در هر زمان پس از آن كه مفاد بندهاي 1) و2) اين ماده به مرحله عمل درآمده باشد، شركت هواپيمايي كه بدين نحو تعيين شده و اجازه كسب‌نموده، مي‌تواند بهره‌برداري از سرويسهاي مورد توافق را آغاز كند، مشروط بر آن كه بهره‌برداري از اين سرويسها مادامي كه نرخي برابر مفاد ماده 10)اين موافقتنامه در مورد سرويسهاي ياد شده لازم‌الاجرا نشده، انجام نپذيرد.
