ماده 8 ـ
مكانيسمهاي همكاري و هماهنگي
1 ـ كشورهاي مبتلابه مي‌توانند از طريق تشكيلات مناسبي كه براساس جزو‌الف) بند1) ماده4) كنوانسيون تعيين نموده‌اند و همچنين ساير اعضاي‌متعاهد منطقه‌اي به صلاحديد خويش براي اهداف زير روشهايي را به كار ببرند-
الف ـ مبادله اطلاعات، تجربيات، معلومات و دانش فني،
ب ـ همكاري و هماهنگي فعاليتها شامل ترتيبات دو يا چندجانبه در سطوح زيرمنطقه‌اي و منطقه‌اي،
پ ـ افزايش همكاريهاي علمي، فني و فن‌آوري براساس مواد 5) تا 7) كنوانسيون،
ت ـ شناسايي نيازهاي همكاري خارجي،
ث ـ پيگيري و ارزيابي اجراي برنامه‌هاي عمل.
2 ـ كشورهاي مبتلابه مي‌توانند از طريق تشكيلات مناسبي كه براساس جزو الف) بند1) ماده 4) كنوانسيون تعيين نموده‌اند و يا با همكاري ساير‌اعضاي متعاهد در منطقه راجع به برنامه‌هاي عمل ملي، زيرمنطقه‌اي و مشترك، مشاوره و هماهنگي نمايند. ساير اعضا و سازمانهاي دولتي و غير‌دولتي را نيز مي‌توانند در اين امر مشاركت دهند. اينگونه همكاريها بايستي همراه با ساير اقدامات در جلب اطمينان و اعتماد در زمينه فرصتهاي‌همكاريهاي فني بين‌المللي براساس مواد 20) و 21) كنوانسيون بوده و همكاريهاي فني را تقويت و منابع را به سوي استفاده موثر و كارا سوق دهد.
3 ـ كشورهاي مبتلابه منطقه بايستي اجلاسهاي هماهنگي دوره‌اي تشكيل دهند و دبيرخانه كنوانسيون در صورت تقاضا و براساس ماده 23) برگزاري‌اين اجلاسها را به شرح ذيل تسهيل نمايد-
الف ـ ارايه ارشاد در خصوص سازماندهي ترتيبات همكاري موثر و يا استفاده از تجربه هاي حاصله ناشي از اينگونه ترتيبات،
ب ـ ارايه اطلاعات به سازمانهاي دو يا چند جانبه در زمينه همكاريها و تشويق آنها براي مشاركت،
پ ـ ارايه ساير اطلاعاتي كه مي‌تواند در راه‌اندازي و يا بهبود روند همكاريها كمك كند.
