ماده 4 ـ
برنامه عمل ملي
1 ـ كشورهاي مبتلابه متعاهد منطقه متناسب با شرايط و سياستهاي خود در راستاي تهيه و اجراي برنامه عمل ملي، همراه با ساير فعاليتها مي‌توانند‌اقدامات زير را انجام دهند-
الف ـ تشكيلات و نهادهاي مناسبي را مامور تهيه، هماهنگي و اجراي برنامه عمل ملي خود نمايند،
ب ـ جمعيتها و گروههاي مبتلابه از جمله جوامع محلي را در تدوين، هماهنگي و اجراي برنامه عمل ملي از طريق مشاوره‌هاي محلي و با همكاري‌مسوولين محلي و سازمانهاي ذي‌ربط ملي و غير دولتي، مشاركت دهند،
پ ـ وضعيت زيست محيطي در مناطق مبتلابه را شناسايي تا علل و عواقب بيابان‌زايي را مشخص و مناطق داراي اولويتهاي اجرايي را تعيين نمايند،
ت ـ با مشاركت گروههاي مبتلابه برنامه‌هاي گذشته و جاري بيابان‌زدايي و كاهش اثرات خشكسالي را ارزيابي نموده و بر آن اساس استراتژي و‌فعاليتهاي برنامه‌هاي عمل را طراحي و تدوين نمايند،
ث ـ برنامه‌هاي فني و مالي را براساس اطلاعات بندهاي الف) تا ت) تهيه نمايند،
ج ـ روشها و مباني ارزيابي اجراي برنامه عمل را تهيه و مورد استفاده قرار دهند،
چ ـ مديريت جامع حوزه‌هاي آبگير حفاظت منابع خاك و تقويت استفاده اصلح از منابع آب را ارتقا بخشند،
ح ـ با رعايت عوامل هواشناسي، آب و هوايي، آب‌شناسي، زيست شناسي و ديگر عوامل موثر، سيستمهاي هشدار سريع را در مناطقي كه در خطر‌بروز خشكسالي هستند تاسيس يا تقويت نمايند،
خ ـ در جايي كه همكاريهاي بين‌المللي و از جمله منابع مالي و فني ايجاب نمايد با احساس روح همكاري ترتيبات لازم را جهت حمايت از برنامه‌هاي‌عمل خود ايجاد نمايند.
2 ـ در راستاي ماده 10) كنوانسيون، استراتژي عمومي برنامه‌هاي عمل ملي بايد با تاكيد بر برنامه‌هاي جامع توسعه محلي براي نقاط مبتلابه و مبتني‌بر روشهاي مشاركتي و همگام نمودن استراتژيهاي فقرزدايي با برنامه‌هاي بيابان‌زدايي و كاهش اثرات خشكسالي باشد. معيارهاي بخشي در برنامه‌هاي‌عمل بايد با عنايت به تنوع وسيع نواحي مبتلابه و مندرجات بند‌الف) ماده 2) گروه‌بندي و اولويت‌بندي گردد.
