ماده 1 ـ
تعريف اصلاحات به كار برده در اين آيين‌نامه به شرح زير مي‌باشد.
الف ـ اراضي بياباني:
اراضي خشك، نيمه خشك و نيمه مرطوبي است كه فاقد پوشش گياهي پايا بوده و يا پوشش گياهي طبيعي دايمي آن به ميزاني است كه بهره‌برداري از آن در‌شرايط طبيعي مقرون به صرفه و صلاح نباشد.
ب ـ اراضي كويري:
اراضي كويري پست‌ترين نقاط اراضي بياباني است كه داراي سخت‌ترين شرايط محيطي بوده و به طور طبيعي توان توليد بيولوژيكي نداشته باشند.
ج ـ طرح اجرايي:
طرح اجرايي مجموعه مدوني است حاوي شناخت، مطالعه، برنامه‌ريزي نظم زماني و مكاني كليه اقدامات) و بيلان كه مطابق اين آيين‌نامه در قالب طرح‌هاي‌درختكاري، بوته كاري، مرتعداري، آبخيزداري و يا تلفيق آنها با رعايت استعداد اراضي و استراتژي توسعه پايدار كشور توسط سازمان جنگلها و مراتع تهيه‌مي‌گردد.
د – واگذاري:
واگذاري در اين آيين‌نامه اعم است از:
1 ـ واگذاري موقت كه در قالب عقد اجازه مي‌باشد.
2 ـ واگذاري قطعي كه به مفهوم انتقال قطعي و در قالب عقد بيع مي‌باشد.
ه – اشخاص:
منظور از اشخاص در اين آيين‌نامه اشخاص حقيقي و حقوقي تابع جمهوري اسلامي ايران است.
و – ايثارگران:
منظور از ايثارگران مصاديق مندرج در تبصره يك ماده يك قانون نحوه واگذاري سهام دولتي و متعلق به دولت به ايثارگران و كارگران مصوب 1373 مي‌باشد.
ز ـ طرح مصوب:
طرحي است كه در چهارچوب طرح اجرايي تهيه شده و از نظر فني توسط سازمان جنگلها و مراتع كشور مورد بررسي و تأييد قرار مي‌گيرد.
تبصره ـ تشخيص اراضي بياباني و كويري بر اساس تعاريف فوق به عده سازمان جنگلها و مراتع كشور است و دستورالعمل آن توسط سازمان مزبور تهيه و پس‌از تصويب وزير جهاد سازندگي جهت اجرا ابلاغ مي‌گردد.
