ماده 11 ـ
امنيت هوانوردي
1 ـ دو طرف متعاهد در راستاي حقوق و تعهدات خود بر اساس حقوق بين‌الملل مجدداً تأكيد مي‌نمايند كه تعهدات آنان در قبال يكديگر براي حفظ‌امنيت هواپيمايي كشوري عليه اعمال غير قانوني جزء جداناپذير اين موافقت‌نامه مي‌باشد.
دو طرف متعاهد بدون تحديد كليت حقوق و تعهدات خود بر اساس حقوق بين‌الملل، به ويژه برابر با مفاد كنوانسيون راجع به جرايم و برخي اعمال‌ارتكابي ديگر در هواپيما امضا شده در توكيو به تاريخ 1342/6/23 هجري شمسي مطابق با 14 سپتامبر 1963، كنوانسيون راجع به جلوگيري از تصرف‌غير قانوني هواپيما امضاء شده در لاهه به تاريخ 1349/9/25 هجري شمسي مطابق با 16 دسامبر 1970 و كنوانسيون راجع به جلوگيري از اعمال غير‌قانوني عليه امنيت هواپيمايي كشوري امضا شده در مونترال به تاريخ 1350/7/1 هجري شمسي مطابق با 23 سپتامبر 1971 عمل خواهند كرد.
2 ـ دو طرف متعاهد كليه مساعدت‌هاي لازم براي جلوگيري از تصرف غير قانوني هواپيماهاي غير نظامي و ساير اعمال غير قانوني عليه امنيت‌هواپيماهاي مزبور، مسافران و خدمه آنها، فرودگاه‌ها و تأسيسات هوانوردي و هر نوع تحديد ديگر عليه امنيت هواپيمايي كشوري را بنابر درخواست در‌مورد يكديگر به عمل خواهند آورد.
3 ـ دو طرف بايد در روابط دو جانبه خود برابر مقررات امنيت هوانوردي تعيين شده از سوي سازمان بين‌المللي هواپيمايي كشوري كه به عنوان‌پيوست‌هاي كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين‌المللي شناخته شده‌اند تا حدودي كه اين مقررات در مورد دو طرف قابل اجرا است عمل نمايند. آنها‌مي‌بايد از گردانندگان هواپيماهايي كه در سرزمين دو طرف ثبت شده و گردانندگاني كه محل كار اصلي و يا اقامت دايم آنها در سرزمين دو طرف مي‌باشد‌و نيز گردانندگان فرودگاه‌هاي واقع در سرزمين‌هاي خود بخواهند كه برابر مقررات امنيت هوانوردي مزبور عمل نمايند.
4 ـ هر يك از دو طرف متعاهد موافقت دارد كه مي‌توان از گردانندگان ياد شده درخواست نمود كه مقررات امنيت هوانوردي مورد اشاره در بند 3 فوق را‌كه طرف متعاهد ديگر از لحاظ ورود به سرزمين خود، خروج از آن يا در مدت توقف در آنجا مقرر كرده رعايت كنند. هر يك از دو طرف متعاهد بايد‌اطمينان حاصل كند كه در سرزمين او اقدامات كافي براي حفاظت از هواپيما و بازرسي مسافران، خدمه، لوازم همراه مسافر، وسايل مسافر، بار و‌خواروبار هواپيما قبل و هنگام سوار شدن مسافران يا بارگيري به شكل مؤثر انجام مي‌شود.
همچنين هر يك از دو طرف متعاهد بايد با هر درخواست طرف متعاهد ديگر براي انجام اقدامات امنيتي ويژه در حد معقول براي رويارويي با يك‌تهديد خاص به طور مثبت برخورد نمايد.
5 ـ هنگامي كه حادثه يا خطر بروز حادثه تصرف غير قانوني هواپيماي كشوري يا ديگر اعمال غير قانوني عليه امنيت هواپيماي مزبور مسافران و خدمه‌آن، فرودگاه‌ها يا تأسيسات هوانوردي رخ دهد، دو طرف متعاهد بايد با تسهيل ارتباطات و ديگر اقدامات مناسب به منظور پايان سريع و امن حادثه يا‌خطر بروز آن يكديگر را ياري نمايند.
