ماده 3 ـ
تعيين و اجازه
1 ـ هر يك از دو طرف متعاهد حق دارد يك شركت هواپيمايي را براي انجام سرويس‌هاي مورد توافق در مسيرهاي مشخص شده تعيين و مراتب را به‌طور كتبي به طرف متعاهد ديگر اعلام نمايد.
2 ـ پس از دريافت اعلاميه تعيين، مقام‌هاي صلاحيت‌دار طرف متعاهد ديگر با رعايت مفاد بندهاي 3 و 4 اين ماده اجازه مربوط را بدون تأخير به‌شركت هواپيمايي تعيين شده خواهند داد.
3 ـ مقام‌هاي هواپيمايي يك طرف متعاهد مي‌توانند از شركت هواپيمايي تعيين شده طرف متعاهد ديگر بخواهند كه مقام‌هاي ياد شده را متقاعد سازد‌كه شرايط مقرر در قوانين و مقرراتي را كه به طور معمول براي انجام سرويس‌هاي هوايي بين‌المللي برابر مفاد كنوانسيون توسط مقام‌هاي مزبور اعمال‌مي‌شود، دارا مي‌باشد.
4 ـ دو طرف متعاهد در هر موردي كه متقاعد نشده باشد، مالكيت عمده و نظارت مؤثر شركت هواپيمايي مربوط در دست اتباع طرف متعاهدي است‌كه شركت ياد شده را تعيين نموده است حق دارد از اعطاء اجازه بهره‌برداري موضوع بند 2 اين ماده امتناع ورزد و يا هر شرطي را كه براي اعمال حقوق‌مشخص در ماده 2 اين موافقت‌نامه توسط آن شركت هواپيمايي تعيين شده لازم بداند وضع نمايد.
5 ـ در هر زمان پس از آن كه مفاد بندهاي 1 و 2 اين ماده به مرحله عمل درآمده باشد شركت هواپيمايي كه اين گونه تعيين شده و اجازه كسب يافته است‌مي‌تواند بهره‌برداري از سرويس‌هاي مورد توافق را آغاز كند مشروط بر آن كه بهره‌برداري از اين سرويس‌ها مادامي كه تعرفه مربوط برابر مفاد ماده 10 اين‌موافقت‌نامه در مورد سرويس‌هاي مزبور لازم‌الاجراء نشده انجام نپذيرد.
