ماده 1 ـ
تعاريف
به جز در مواردي كه مفاد موافقت‌نامه به طرق ديگري مقرر مي‌دارد از لحاظ اين موافقت‌نامه:
الف ـ اصطلاح "كنوانسيون" به كنوانسيون هواپيمايي كشوري بين‌المللي كه در تاريخ 1323/9/16 هجري شمسي مطابق با هفتم دسامبر 1944ميلادي در شيكاگو براي امضا گشايش يافت، اطلاق مي‌شود و همچنين شامل هر الحاقيه‌اي كه بر اساس ماده 90 كنوانسيون ياد شده و هر اصلاحيه‌الحاقيه يا كنوانسيوني كه بر اساس مواد 90 و 94 آن تصويب شده است تا جايي كه براي هر دو طرف متعاهد نافذ باشد خواهد بود.
ب ـ اصطلاح "مقام‌هاي هواپيمايي" در مورد جمهوري اسلامي ايران به "رييس سازمان هواپيمايي كشوري" و هر شخص يا مقامي كه مجاز به انجام‌وظايف فعلي آن سازمان و يا وظايف مشابه آن باشد و در مورد دولت جمهوري قرقيزستان به رييس خطوط هواپيمايي ملي قرقيزستان و هر شخص يا‌مقامي كه مجاز به انجام وظايف فعلي رييس ياد شده و يا وظايف مشابه آن باشد، اطلاق مي‌شود.
ج ـ اصطلاح "شركت هواپيمايي تعيين شده" به يك شركت هواپيمايي كه بر اساس ماده 3 اين موافقت‌نامه تعيين شده و اجازه فعاليت يافته باشد،اطلاق مي‌شود.
د ـ اصطلاح "ظرفيت در مورد يك هواپيما به ميزان بارگيري مؤثر آن هواپيما در يك مسير يا قسمتي از مسير و اصطلاح "ظرفيت" در رابطه با سرويس‌مورد توافق" به ظرفيت هواپيما در چنين سرويسي ضرب در دفعات پرواز هواپيماي مزبور در زمان معين و در تمام يا قسمتي از يك مسير اطلاق‌مي‌شود.
ه ـ اصطلاح "سرزمين" در مورد يك كشور به منطقه‌هاي خاكي و آبهاي سرزميني مجاور آن كه تحت حاكميت آن دولت است اطلاق مي‌شود.
و ـ اصطلاحات "سرويس هوايي". "سرويس هوايي بين‌المللي"، "شركت هواپيمايي" و "توقف به منظورهاي غير ترددي" به ترتيب داراي همان معاني‌است كه در ماده 96 كنوانسيون به آنها داده شده است. بديهي است كه عنوان‌هاي تعيين شده براي مواد اين موافقت‌نامه به هيچ وجه موجب تحديد يا‌بسط معاني مفاد آنها نمي‌گردد.
