مصوبه
شوراي انقلاب جمهوري اسلامي ايران
مورخ 1359/3/3
ماده 4 ـ
از تاريخ اجراي اين قانون اعم از اين كه شناسنامه موضوع ماده 2 تنظيم و ابلاغ شده باشد يا نه قطع درختان مشمول قانون ممنوع است مگر‌با تحصيل اجازه از شهرداري طبق مقررات و ضوابط مربوط.
تبصره 1 ـ اراضي مشجر و اماكن مسكوني و محلهاي كسب و پيشه و تجارت كه مساحت آن از پانصد متر مربع تجاوز نكند از شمول اين قانون‌مستثني است.
تفكيك قطعات ارضي مشجر و باغات بزرگتر از پانصد متر مربع با رعايت مقررات شهرسازي مجاز است ولي قطع درخت در قطعات تفكيك شده به هر‌مساحت كه باشد بدون تحصيل اجازه طبق مقررات اين قانون ممنوع است.
تبصره 2 ـ در پروانه‌هاي ساختماني كه بر اساس طرح جامع و يا هادي شهرها از طرف شهرداريها صادر مي‌شود تعداد درختي كه در اثر ساختمان‌بايد قطع شود تعيين و قيد خواهد شد، در صورتي كه پس از دريافت پروانه و قطع درخت ظرف مدت مندرج در پروانه بدون عذر موجه اقدام به‌ساختمان نشود مرتكب مشمول مجازاتهاي مقرر در اين قانون خواهد شد.
تبصره 3 ـ مالكين باغات و محلهايي كه به صورت باغ شناخته شوند مكلفند به ازاي درختهايي كه اجازه قطع آنان از طرف شهرداري صادر مي‌شود‌به تعداد دو برابر در همان محل و يا هر محلي كه شهرداري تعيين خواهد كرد بر طبق ضوابط و دستورالعمل‌هاي موجود در فصل مناسب غرس نمايند.
تبصره 4 ـ كاشت و حفاظت و آبياري درختان معابر، ميادين، بزرگراهها و پاركهاي عمومي از اهم وظايف شهرداريها مي‌باشد.
