ماده 2 ـ

زمين موات از نظر اين قانون زميني است که معطل مانده و عمران و آبادي درآن بعمل نيامده باشد، عمران وآبادي قابل قبول بشرح زير است:
2ـ1 ـ زمين قبلابصورت خانه بوده و درسند مالکيت قيدشده باشد.
2ـ2 ـ هرگاه درزمين قبلا ساختماني بوده و بعداً خراب شده و فعلا بقاياي آن مشهود باشد ودراين صورت معادل 4 برابر مساحت زير بناي ساختمان مخروبه احياء شده محسوب ميگردد.
2ـ3 ـ اراضي زير کشت محصولات زراعي و باغهاي گل که لااقلسه چهارم مساحت زمين آن زير کشت باشد.
2ـ4 ـ باغ مشجر اعم از مثمر و غير مثمر که درهرصدمتر مربع 6 اصله درخت سه ساله کاشته شده باشد، مشروط براينکه با در نظر گرفتن خيابان بندي و تأسيسات مورد نياز باغ لااقل سه چهارم از مساحت زمين مشجر باشد.
2ـ5 ـ نوع استفاده از اراضي و باغات مذکور در بندهاي 2 ـ س و2ـ4 تغيير ناپذير است ولي صاحبان اين اراضي و باغات ميتوانند با رعايت مقررات شهرداري محل براي سکونت شخصي و يا رفع نيازمنديهاي زراعي و باغداري يکدستگاه ساختمان که مساحت زيربناي آن از 250 متر مربع تجاوز ننمايد احداث نمايند.
2ـ6 ـ درصورتيکه درزمين ساختمان احداث شده باشد، لااقل يک طبقه آن کامل مسقف و قابل بهره برداري بوده ومجموع مساحت زير بناي آن از يک چهارم مساحت کل زمين کمتر نباشد.
2ـ7 ـ درموردپارکينگ‌ها ـ اتوشوئي‌ها ـ تعميرگاهها وتأسيسات مشابه عمران آن تابع ضوابط طرح جامع بوده و درشهرهائي که ضوابطي موجود نباشد شهرداريها ضوابط آنرا تعيين خواهند نمود و چنانچه تأسيساتي که درگذشته بوجود آمده است داراي پروانه کسب بوده و يا دائر باشند احياء شده محسوب ميشود.
2ـ8 ـ هرگاه اعياني استخرشنا با ورزشگاه باشد دراين صورت مساحتي معادل حداکثر 8 برابر سطح زير بنا احياء شده محسوب ميشود.
2ـ9 ـ اراضي مشمول بندهاي 2ـ7و 2ـ8 غير قابل تفکيک بوده و نوع استفاده از آنها تغيير ناپذير است، وليمالکين آن ميتوانند طبق ضوابط شهرداريها نسبت به تکميل و مرمت آنها اقدام نمايند.