-
شماره انتشار در روزنامه رسمی :18423
-
تاریخ انتشار در روزنامه رسمی :1387/3/9
دادنامه
شماره ه/85/484
هيئت عمومي ديوان عدالت اداري
مورخ 1387/2/29
رويه قضايي - ابطال بخشنامه شماره 526 مورخ 1376/2/5 بانک کشاورزي
شماره هـ/85/484 1387/2/29
تاريخ: 1386/10/30 شماره دادنامه: 1248 کلاسه پرونده: 85/484
مرجع رسيدگي: هيأت عمومي ديوان عدالت اداري.
شاکي: معاون نظارت و بازرسي امور اقتصادي و زيربنائي سازمان بازرسي کل کشور.
موضوع شكايت و خواسته: ابطال بخشنامه شماره 526 مورخ 1376/2/5 بانک کشاورزي.
مقدمه: معاون نظارت و بازرسي امور اقتصادي و زيربنائي سازمان بازرسي کل کشور در شکايتنامه شماره 18350/4/3 مورخ 1385/5/30 اعلام داشتهاند، گزارش تنظيمي اين سازمان حکايت از مغايرت يکي از بخشنامههاي بانک کشاورزي با قانون دارد به طوري که اداره کل سرمايهگذاري و اعـتبارات بانک مذکور در تاريخ 1376/2/5 بخشنامهاي را به شماره 526 با موضوع استفاده مجدد از سفته اخذ شده تا سه سال طي نامه شماره 4141 به مديريتها و شعب خود ابلاغ نموده است. ليکن بخشنامه مذکور با روح قانون مالياتهاي مستقيم موضوع مواد 45، 47 و 49 قانون موصوف در تضاد بوده و سبب تضييع حقوق دولت گرديده است. لذا ابطال بخشنامه مذکور مورد تقاضا است. در گزارش پيوست شکايتنامه فوقالذکر آمده است، 1ـ بررسيهاي انجام شده در ارتباط با تسهيلات بالاي ده ميليارد ريال نشانگر آن است که بانک کشاورزي به جهت کمک به بخش کشاورزي به خصوص در پرداخت تسهيلات بعدي، توان مالي متقاضي را به طور کامل مورد بررسي قرار نميدهد. در نتيجه به علت انباشته شدن تعهدات مشتريان، مطالبات بانک نيز افزايش مييابد. 2ـ اداره کل سرمايهگذاري و اعتبارات بانک به موجب بخشنامه شماره 526 مورخ 1376/2/5 اجازه استفاده مجدد از سفتههاي اخذ شده را تا سه سال به شعب داده است. بنابراين عمل بانک فاقد توجيه قانوني و موجب تضييع حقوق دولت ميباشد. لذا تقاضاي ابطال بخشنامه مذکور پيشنهاد ميگردد. اداره کل حقوقي بانک کشاورزي در پاسخ به شکايت مذکور طي نامه شماره 296/502/62 مورخ 1386/2/9 اعلام داشتهاند، در امور توليدي به طور اعم و امور کشاورزي به طور اخص به دليل حساسيت امر، سرعت در اعطاي تسهيلات و رفع نيازهاي مالي توليدکننده از اولويت خاص برخوردار بوده و به دليل آنکه در غالب امور کشاورزي، موضوع تسهيلات با موجود زنده سر و کار دارد، تاخير در پرداخت ميتواند موجب خسارات غيرقابل جبران شده و تسهيلات پرداختي را بي ارزش نمايد. در عين حال انجام تشريفات مرتبط با ماهيت کار مذکور مطابقت ندارد. به منظور حل مشکل مذکور و تسريع در روند خدمترساني به کشاورزان، بانک کشاورزي در سال1367 قراردادي را تحت عنوان « قرارداد تخصيص تسهيلات رهني» طراحي نمود که به موجب آن مشتري يک بار تمامي مجوزها و تشريفات مربوطه را طي کرده و با ارائه وثيقه و تنظيم سند رهني با مدت طولاني، اعتبار مشخصي نزد بانک ايجاد مينمايد. به عبارت ديگر فرض ميشود که معادل ارزش وثيقه (مبلغ سند رهني) وام به مشتري پرداخت شده و در حساب مخصوص نگهداري ميگردد. استفاده از اين مبلغ بدون نياز به انجام تشريفات سند رهني و صرفاً با يک قرارداد داخلي انجام ميگيرد. با توجه به اينکه تسهيلات بانک در دو گروه ضمانتي و رهني پرداخت ميگردد و قرارداد تخصيص تسهيلات فقط موجب تسريع و تسهيل پرداخت تسهيلات وثيقهاي بوده و جهت تسهيلات ضمانتي قابل استفاده نبود، در سال 1376 به منظور اتخاذ رويه مشابه، اداره حقوقي قراردادي را تهيه نمود که طي آن مشتري تقاضا مينمايد طي يک دوره زماني، تا سقف معيني بتواند نيازهاي مالي خود را به فوريت تأمين نمايد. تمام مدارک براي دوره مذکور اخذ شده و ضامنين نيز با استفاده مکرر مشتري از تسهيلات بانک طي دوره مذکور موافقت مينمايند و براي تاکيد ضمانت خود، معادل سقف قرارداد، سفته به بانک تحويل ميدهند. سفتهها تا پايان دوره قرارداد نزد بانک نگهداري شده و مشتري بدون نياز به معرفي ضامن يا ارائه سفته، طي دوره قرارداد تا سقف مشخص شده ميتواند به سهولت از بانک تسهيلات دريافت نمايد. بنابراين آنچه صورت ميگيرد، استفاده مجدد از سفته نيست، بلکه استفاده از ضامن و سفته ارائه شده به بانک براي يک دوره زماني معين است. به عبارت ديگر هرگز سفته مستردشده به مشتري، دوباره اخذ نميشود، صرفاً طي دوره توافق شده، سفته نزد بانک نگهداري ميگردد. توجه به عبارت بخشنامه به شرح زير « به منظور حل مشکل مزبور اين اداره استفاده از قرارداد کلي ضمانتي را پيشبينيکرده است. با استفاده از اين قرارداد متعهدين اجراي تعهدات و بازپرداخت ديون مشتري را براي يک دوره خاص ضمانت کرده و سفتههاي مربوطه را به بانک تحويل دهند.» به خوبي نشان ميدهد که هدف تعيين دوره زماني تامين تنخواهگردان واحد توليدي بوده و به هيچ وجه استرداد سفته به مشتري و سپس قبول مجدد آن مدنظر نبوده است و عنوان بخشنامه صرفاً بر مبناي مکاتبات چندين ساله و به اشتباه تعيين شده است. اما در متن بخشنامه هيچگونه استفاده مجددي پيشبيني نشده است. هيأت عمومي ديوان عدالت اداري در تاريخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان عليالبدل شعب ديوان تشكيل و پس از بحث و بررسي و انجام مشاوره با اکثريت آراء به شرح آتي مبادرت بـه صدور رأي مينمايد.