ماده 1ـ

تعريف اصطلاحات مندرج در اين آئيننامه از نظر اجراي مقررات آن بشرح زير است:
الف ـ رودخانه‌ها مجرايي است طبيعي که آب بطور دائم يا فصلي در آن جريان داشته باشد.
ب ـ نهر طبيعي مجرايي آبي است که بدون دخالت دست اشخاص ايجاد شده باشد.
ج ـ مسيل مجرايي است طبيعي که سيل حاصله از باران و برف و رگبارها موقتا در آن جريان پيدا ميکند.
د ـ انهار و شبکه‌هاي آبياري و زهکشي و کانالها مجاري مستحدثه اي هستند که بمنظور آبياري اراضي زراعي يا سالم سازي اراضي يا آبرساني شهري و صنعتي ايجاد شده يا ميشوند.
هـ ـ بستر آن قسمت از رودخانه، نهر طبيعي يا مسيل است که در حداکثر طغيان معمولي زير آب آب قرار ميگيرد.
و ـ حداکثر طغيان معمولي ميزان آبي است که با تناوب 25 ساله از طريق محاسبات آمار و احتمالات هيدرولوژِيک از طرف وزارت آب و برق محاسبه وتعيين ميکردد.
ز ـ حريم آن قسمت از اراضي اطراف رودخانه، مسيل يا نهر طبيعي و احداثي يا شبکه‌هاي آبيارب و زهکشي است که بعنوان حق ارتفاق براي کمال انتفاع و حفاظت آنها لازم است و بلافاصله پس از بيتر قرار دارد.