مصوبه
شماره 8888-11111
مورخ 1353/5/8
ماده 1 ـ
اصطلاحات و تعبيرات
اصطلاحات و كلمات زير هر كجا كه در اين قانون به كار برده شود شامل تعاريف و مفاهيم مشروح در اين ماده خواهد بود.
"نفت" عبارت است از نفت خام، گاز طبيعي، آسفالت و كليه‌هيدروكربورهاي مايع اعم از آن كه به حالت طبيعي يافت شود و يا به وسيله عمليات‌مختلف از نفت خام و گاز طبيعي جدا شود و نيز هر فرآورده مهياي استفاده يا نيمه تمامي‌كه از مواد مزبور به وسيله تبديل گاز به مايع يا تصفيه يا عمل‌شيميايي يا هر گونه طريقه ديگري اعم از آن چه اكنون معمول است و آن چه در آينده معمول شود به دست آيد.
"منابع نفتي" عبارت است از كليه منابع و ذخاير زيرزميني داراي نفت اعم از اين كه در خشكي يا در مناطق دريايي واقع شده باشد.
"مناطق دريايي" عبارت است از آبهاي داخلي و ساحلي و فلات قاره.
"عمليات نفتي" اعم است از كليه عمليات مربوط به اكتشاف، توسعه، بهره‌برداري، پالايش، حمل و نقل، پخش و خريد و فروش نفت.
"طرف قرارداد" عبارت است از هر شخصي كه طبق مقررات اين قانون قرارداد پيمانكاري يا مشاركت يا فروش نفت با شركت ملي نفت ايران امضاء كرده‌باشد.
"شخص" عبارت است از شخص يا اشخاص طبيعي يا حقوقي ليكن در اين قانون عنوان شخص به شركت ملي نفت ايران و شركتهاي فرعي آن اطلاق‌نمي‌شود.
"قرارداد پيمانكاري" عبارت از قراردادي است كه به موجب آن طرف قرارداد مسئوليت اجراي برخي از عمليات نفتي را در ناحيه معيني از طرف شركت‌ملي نفت ايران و به نام آن شركت بر طبق مقررات اين قانون بر عهده مي‌گيرد.
"قرارداد مشاركت" عبارت است از قراردادي كه در اجراي بند 3 ماده 3 اين قانون منعقد مي‌گردد.
"قرارداد فروش" عبارت است از قراردادي كه به موجب مقررات ماده 12 اين قانون منعقد گردد
"پيمانكار كل" عبارت از شركتي است كه به موجب بند 3 ماده 8 اين قانون اجراي عمليات و انجام تعهدات مقرر در قرارداد پيمانكاري را بر عهده‌مي‌گيرد.
"پذيره" عبارت است از وجه معيني كه‌هنگام عقد قرارداد پيش‌بيني مي‌شود و يك جا يا به دفعات و در طي مراحلي توسط طرف قرارداد به شركت ملي‌نفت ايران پرداخت مي‌گردد.
"بخش نفتي" عبارت است از هر يك از تقسيماتي كه شركت ملي نفت ايران به موجب ماده 4 اين قانون براي خشكي و يا مناطق دريايي تعيين‌كرده باشد.
"ناحيه" اعم است از كل يا هر قسمت از ناحيه يا نواحي كه به موجب قراردادي براي اجراي عمليات اكتشاف و توسعه تخصيص داده مي‌شود.
