‌ماده 17 ـ زبانها

234 ـ 1 (1) زبان‌هاي رسمي اتحاديه عبارتند از زبان انگليسي ـ چيني ـ اسپانيولي ـ فرانسه ـ روسي.
235 ـ (2) زبان‌هاي كار اتحاديه عبارتند از انگليسي ـ اسپانيولي و فرانسه.
236 ـ (3) در صورت بروز اختلاف متن فرانسه معتبر و نافذ است.
237 ـ 2 (1) اسناد نهايي مجمع‌هاي عمومي و كنفرانس‌هاي اداري مقاوله‌نامه‌ها ـ تصميمات ـ توصيه‌ها با كيفيتي كه از حيث متن و شكل يكسان‌باشد به زبان‌هاي رسمي اتحاديه تهيه مي‌شود.
238 ـ (2) اسناد ديگر كنفرانس‌هاي مزبور به زبان‌هاي كار اتحاديه تهيه مي‌شود.
239 ـ 3 (1) اسناد رسمي و سرويس اتحاديه كه در آيين‌نامه‌هاي اداري مذكور است به پنج زبان رسمي طبع و توزيع مي‌شود.
240 ـ (2) اسناد ديگري كه دبير كل از نظر ايفاي وظايف به توزيع آنها اقدام نمايد به سه زبان كار تهيه مي‌شود.
241 ـ 4 ـ كليه اسناد مذكوره در بندهاي 237 و 240 ممكن است بنابر تقاضاي اعضاء اصلي يا وابسته به زبان‌هاي ديگري غير از آن چه براي آن اسناد‌تخصيص يافته منتشر شود مشروط بر اين كه تقاضاكنندگان پرداخت كليه مخارج ترجمه و انتشار را تعهد نمايند.
242 ـ 5 (1) هنگام مذاكرات كنفرانس‌هاي اتحاديه و عنداللزوم در جلسات شوراي اداري و ارگان‌هاي دائمي آن يك روش ترجمه متقابل كامل به سه‌زبان كار و زبان روسي بايد مورد استفاده قرار گيرد.
243 ـ (2) در صورت موافقت تمام شركت‌كنندگان در يك جلسه ممكن است مذاكرات به كمتر از سه زبان ترجمه شود.
244 ـ 6 (1) در كنفرانس‌هاي اتحاديه و جلسات شوراي اداري و جلسات ارگان‌هاي دائمي آن ممكن است در موارد زير زبان‌هاي ديگري غير از آن چه‌در بندهاي 235 و 242 ذكر شده مورد استفاده قرار گيرد.
245 ـ‌ الف ـ هرگاه از دبير كل يا رييس ارگان دائمي ذي‌نفع تقاضا شود كه زبان‌هاي ديگري كتبي يا شفاهي مورد استفاده قرار گيرد و مشروط بر اين كه‌اعضاي اصلي و وابسته متقاضي يا تأييدكننده مخارج اضافي را تعهد نمايند.
246 ـ ب ـ اگر يك هيأت نمايندگي به خرج خود موجبات ترجمه شفاهي زبان خود را به يكي از زبان‌هاي مذكوره در بند 242 تأمين نمايد.
247 ـ (2) در مورد بند 245 دبير كل يا رييس ارگان دائمي مربوطه پس از اخذ تعهد از اعضاء اصلي و وابسته ذي‌نفع مبني بر اين كه مخارج حاصله را‌كلاً به اتحاديه خواهند پرداخت در حدود امكان با تقاضا موافقت مي‌نمايد.
248 ـ (3) در مورد بند 246 هيأت نمايندگي ذي‌نفع مي‌تواند در صورت تمايل موجبات ترجمه شفاهي يكي از زبان‌هاي مندرجه در بند 242 را به زبان‌خود و به‌هزينه شخصي تأمين نمايد.