به نظريّه 2658/7 ـ 1383/4/14 اداره كل حقوقي قوّهقضائيه:
طبق مقررات ماده 6 قانون كيفيت اخذ پروانه وكالت دادگستري مصوب سال 1376، وكلاء دادگستري نميتوانند در غير از محلي كه براي آنجا پروانه وكالت دريافت كردهاند دفتر وكالت تأسيس کنند يا عملاً فعاليت وكالتي خود را در محل ديگري متمركز کنند. اما قبول وكالت اصحاب دعوي در محل ديگر براي آنان ممنوع نشده است و با عنايت به اينكه ماده 31 ق.آ.د.م. تصريح کرده كه هر يك از متداعيين ميتوانند براي خود تا دو نفر وكيل انتخاب و معرفي کنند و در تبصره ذيل ماده 47 همان قانون آمده است: «در مواردي كه طرح دعوي يا دفاع به وسيله وكيل جريان يافته و وكيل ياد شده حق وكالت در مرحله بالاتر را دارد كليه آراء صادره بايد به او ابلاغ شود و مبداء مهلتها و مواعد از تاريخ ابلاغ به وكيل محسوب ميشود» و در ماده 78 قانون مذكور نيز حق انتخاب محل براي ابلاغ اوراق اخطاريه و ضمائم آن در شهر محل دادگاه براي طرفين مقرر شده، قانوناً اقامتگاه طرفين دعوي و وكلاء آنها محلي است كه در دادخواست تعيين شده يا در لوايح تقديمي به دادگاه (طبق ماده 62 آييننامه قانون وكالت) از جانب وكلاء اعلام شده است. بنابراين، درصورتيكه طرفين بر اساس ماده 78 اقدام نکنند، دادگاه بر خلاف مقررات مذكور نميتواند وكلاء را مكلّف کند كه در شهر محل دادگاه، محلي را براي ابلاغ اوراق قضائي تعيين کنند.
