ـ نظريه 2331/7 - 1382/3/17 اداره كل حقوقي قوّهقضائيه:
I - در اصل چهاردهم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران تصريح شده است: «به حكم آيه شريفه «لاينهاكم ا...عنالذين لم يقاتلوكم فيالدين و لم يخرجوكم من دياركم ان تبروهم و تقسطو اليهم ان ا... يحبالمقسطين». دولت جمهوري اسلامي ايران و مسلمانان موظفند نسبت به افراد غيرمسلمان با اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامي عمل نمايند و حقوق انساني آنان را رعايت كنند. اين اصل در حق كساني اعتبار دارد كه بر ضد اسلام و جمهوري اسلامي ايران توطئه و اقدام نكنند» و طبق اصل بيستم قانون اساسي «همه افراد ملت، اعم از زن و مرد، يكسان در حمايت قانون قرار دارند و از همه حقوق انساني و سياسي و اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي با رعايت موازين اسلام برخوردارند.»
II - فتواي حضرت امام خميني (ره) در پاسخ استفتاء مورخ 1362/11/4 درباره «...غيرمسلمانان كه در مملكت ايران زندگي ميكنند، از اهل كتاب يا غير آنها...» به اين شرح صادر شده است:
«بسمه تعالي ــ كفار مزبور در پناه اسلام هستند و احكام اسلام مانند مسلمانهاي ديگر درباره آنها جاري است و محقونالدم بوده و مالشان محترم است».
III- در عقد وقف، قصد قربت شرط نشده مع ذلك غيرمسلمان هم ميتواند قربةً الي اللّه عملي انجام دهد و بههرحال وقف از كافر هم پذيرفته است.
