ـ نظريّه 333/7 ـ 1380/2/2 اداره كل حقوقي قوّهقضائيه:
انجمن كليميان تهران طي نامه شماره 8355 مورخ 1378/9/17 اعلام كرده است «... هيچ كتاب و يا متن ترجمه شده به زبان فارسي در احوال شخصيّه و حقوق ارثيه كليميان در ايران وجود ندارد و به فرض وجود نيز داراي اعتبار شرعي نيست در مواردي كه بهموجب اصل سيزده قانون اساسي اعلام نظر مرجع ديني كليميان در احوال شخصيّه بهموجب قوانين فقهي كليميان ضرورت پيدا كند از طرف دادگاه در آن مورد خاص سئوال ميشود و مرجع ديني كليميان با مراجعه و استناد به كتب فقهي‌هالاخاـ جواب براي دادگاه ارسال مينمايد» در ضمن انجمن مزبور طي نامه 8317 ـ 1378/8/17 اعلام کرده است: قوانين مربوط به حقالارث كليميان از سال 1355 تغييراتي نموده كه هر دو شكل آن بهشرح زير اعلام ميشود:
1ـ تا قبل از سال 1355، همسر متوفي تا وقتي در قيد حيات است و يا ازدواج مجدد ننموده،ميتواند از محل سكونت مشترك با همسر خود و اثاثالبيت استفاده نموده و ساير ورّاث موظف به تأمين هزينه زندگي همسر متوفي در حد متعارف ميباشند ولي اگر همسر تقاضاي مهريه نمايد ساير ورّاث با پرداخت مهريه دين ديگري ندارند.
دختران متوفي درصورتي‌كه در موقع ازدواج جهيزيه دريافت داشته باشند نسبت به ماترك متوفي حقي نخواهند داشت.
فرزند ذكور در صورت پرداخت حقوق قانوني ساير ورّاث با رعايت موازين قانوني وارث ماترك خواهد بود.
2ـ از سال 1355 تاكنون تقسيم ماترك متوفي بهشرح ذيل ميباشد:
iـ فرزند ذكور دو برابر هريك از دختران و يا همسر متوفّي، حقالارث خواهد داشت و در مورد (يك پسر و دو دختر و يك همسر) بهطور مثال ماترك او بعد از وضع حقوق قانوني به پنج قسمت مساوي تقسيم ميگردد و فرزند ذكور دو سهم و دختران و همسرمتوفّي هر يك از مالالارث يك سهم خواهد داشت.
iiـ درصورتي‌كه دختران در زمان حيات پدر ازدواج كرده باشد مبلغ جهيزيه از سهم آنها كسر ميگردد.
iii ـ درصورتي‌كه مبلغ مهريه همسر متوفي از سهمالارث باشد ساير ورّاث موظّفند مهريه را پرداخت نمايند.
