نظريّه 172/7 ـ 1376/2/2 اداره كل حقوقي قوّهقضائيه:
ماده 242 ق.ت.1311 مربوط به برات ميباشد، درصورتيكه براي برات وعده مقرر نشده باشد و با همان موقعيت از طرف گيرنده برات قبول شود، وجه برات بايد فوراً پرداخت گردد، دراين صورت اعتراضنامه نكول مطرح است. درحالي كه درمورد سفته اگر فاقد تاريخ پرداخت و عندالمطالبه باشد، مطالبه آن از متعهد بايد با ابلاغ اظهارنامه ازجهت مطالبه وجه سفته توأم باشد تا آثار حقوقي مربوط به ماده 249 و ترتيباتي كه درمواد ديگر آمده به قوت خود باقي باشد. ماده 279 ق.ت.1311 ناظر بر مطالبه وجه برات در روز وعده است كه موضوعاً با ماده 242 كه مربوط به برات بدون وعده است و گيرنده را با قبولي مكلف به پرداخت ميكند متفاوت است.