ـ نظريّه 2168/7 ـ 1373/5/23 اداره كل حقوقي قوّهقضائيه:
اولاً ـ طبق صريح ماده (1029) ق.م. هرگاه شخصي چهار سال تمام غائب مفقودالاثر باشد زوجه او ميتواند تقاضاي طلاق كند و چون در مانحن فيه شش سال تمام از غائب خبري به دست نيامده است مورد از مصاديق ماده مذكور است و تشخيص آن با قاضي رسيدگيكننده است.
ثانياً ـ منظور از عبارت «... با رعايت ماده (1023) حاكم او را طلاق ميدهد» همان انتشار آگهي طبق ماده (1023) است نه صدور حكم موت فرضي، زيرا بين حكم موت فرضي و طلاق زوجه غائب مفقودالاثر فرق است به عبارت ديگر، حكم موت فرضي در صورتي صادر ميشود كه طول مدت غيبت به اندازهاي باشد كه زنده بودن شخص در آن مدت قاعدتاً ممكن نيست ماده (1019) و انقضاء مدت چهار سال در هيچ موردي براي صدور حكم موت فرضي كافي شناخته نشده و قرينه عدم حيات هم ذكر نشده است.
ثالثاً ـ بند «1» ماده 1020 ق.م. يكي از موارد موت فرضي را بيان ميكند و ارتباط با ماده (1029) راجع به غائب مفقودالاثر ندارد و همان طور كه در بالا تشريح شد بين موت فرضي و غائب مفقودالاثر فرق است و اجراء بند ياد شده در خصوص ماده (1029) منتفي است.
