ماده 6 ـ

مجازاتهاي مقرر در ماده 2 در موارد زير اعمال نخواهد شد:
الف ـ موارد استثنائي آلودگي كه به خاطر رفع خطر از كشتي و يا نجات جان اشخاص ضروري و غيرقابل اجتناب تشخيص داده شود مشروط بر آنكه اولاً ميزان آلودگي با خطري كه كشتي و يا سرنشينان را تهديد مي‌كرده است متناسب باشد و ثانياً پس از وقوع، اقدامات فوري به منظور جلوگيري و رفع آثار آن صورت گرفته باشد.
ب ـ‌ آلودگي غيرعمدي كه در نتيجه نشتي پيش‌بيني نشده و يا معلول خرابي و خلل اتفاقي كشتي و يا خطوط لوله و يا تأسيسات باشد مشروط بر‌ آنكه پس از وقوع اقدامات فوري به منظور جلوگيري و رفع آثار آن صورت گرفته باشد.
‌تبصره ـ در كليه موارد مذكور در بالا مسؤولين مكلف خواهند بود كه جريان امر را فوراً به مقامات صلاحيتدار نزديك‌ترين بندر ايران اطلاع دهند. در ‌غير اين صورت متخلفين به حداقل مجازات مذكور در ماده دو محكوم خواهند شد.
ج ـ در مورد تخليه يا نشت از كشتيهاي غير نفتكش در حال حركت در صورت احراز كليه شرايط زير:
1 ـ شدت تخليه يا نشست محتوي نفتي از شصت ليتر نفت در هر ميل دريايي تجاوز نكند.
2 ـ نسبت نفت موجود در مخلوط نفتي از يك در ده‌هزار تجاوز نكند.
3 ـ تخليه يا نشت در فاصله حداقل 12 ميلي از نزديك‌ترين نقطه درياي ساحلي ايران صورت گيرد.
‌د ـ در مورد تخليه يا نشت از نفتكشهاي در حال حركت در صورت احراز كليه شرايط زير:
1 ـ شدت تخليه يا نشت محتوي نفتي از شصت ليتر نفت در هر ميل دريايي تجاوز نكند.
2 ـ مقدار كل نفت مخلوط با آب توازن تخليه شده از نفتكش از يك سي هزارم ظرفيت بارگيري آن تجاوز نكند.
3 ـ فاصله نفتكش از نزديك‌ترين نقطه ساحل ايران بيش از پنجاه ميل باشد.
‌تبصره ـ تخليه يا نشت از قسمت تحتاني موتورخانه، تلمبه‌خانه نفتكش تابع حكم مقرر در بند ج اين ماده خواهد بود.
ه‍ ـ در مورد تخليه آب توازن از مخزن نفتكش در صورتي كه پس از حمل آخرين محموله به طوري پاك شده باشد كه مواد تخليه شده از آن به فرض‌ متوقف بودن نفتكش در آب تميز و آرام در روزي كه‌ هوا صاف باشد اثر مشهودي از نفت و فضولات آن بر سطح يا زير آب يا سواحل مجاور باقي‌ نگذارد. ‌در صورتي كه كشتي مجهز به دستگاه وارسي باشد يا آب توازن در بندر تخليه شود بايد قبلاً با اندازه‌گيري يا آزمايش آب توازن معلوم شود كه نسبت ‌نفت موجود در آن از 15 قسمت در ميليون تجاوز نكند.
‌و ـ در مورد تخليه يا نشت از لوله‌ها، سكوهاي حفاري، جزاير مصنوعي،‌ مخازن يا ساير تأسيسات در نتيجه قوه قهريه (‌فرس ماژور) مشروط بر‌ آنكه قبلاً كليه اقدامات احتياطي انجام شده و پس از وقوع هم اقدامات فوري به منظور جلوگيري و رفع آثار آن صورت گرفته باشد.