مقدمه
نظر به اين كه آزادي حق ذاتي هر فرد بشر است، و با توجه به اين كه مردمان كشورهاي ملل متحد در منشور سازمان ايمان خود را نسبت به مقام و قدر فرد بشر تأكيد نموده‌اند و با توجه به اين كه اعلاميه جهاني حقوق بشر كه از طرف مجمع عمومي ملل متحد به عنوان كمال مطلوب مشترك تمامي اقوام و ملل اعلام شده مقرر مي‌دارد كه هيچ كس در شرايط بردگي يا به حال انقياد نگاه داشته نخواهد شد و بردگي و برده‌فروشي به تمامي انحاء و اشكال آن نهي خواهد شد و با قبول اين كه از زمان انعقاد قرارداد بردگي در ژنو در 25 سپتامبر 1926 (كه هدفش منع بردگي و برده‌فروشي بود) پيشرفتهاي جديدي در راه نيل به‌اين مقصود حاصل شده است و با اشاره به قرارداد كار اجباري مورخ 1930 اقدامات بعدي كه سازمان بين‌المللي كار نسبت به بيگاري يا كار اجباري به عمل آورده است و با اذعان به اين كه مع‌الوصف بردگي و برده‌فروشي و رسوم و ترتيبات نظير بردگي هنوز در كليه نقاط جهان از ميان نرفته است و بالاخره با تصميم بر اين كه قرارداد مورخ 1926 (همواره به قوت خود باقي است) اكنون بايد با انعقاد قرارداد تكميلي ديگري به منظور تشديد اقدامات ملي و بين‌المللي در راه الغاء بردگي و برده‌فروشي رسوم و ترتيبات نظير آن تكميل شود، دول عضو قرارداد فعلي در موارد زير توافق حاصل مي‌نمايند:
