ماده1ـ تعاريف

1ـ1ـ مصرف‌كننده: هر شخص حقيقي و يا حقوقي است كه كالا يا خدمتي را خريداري مي‌كند.
1ـ2ـ عرضـه‌كنندگان كـالا و خدمات: به كليه توليـدكنندگان، واردكـنندگان، توزيع‌كنندگان، فروشندگان كالا و ارائه‌كنندگان خدمات اعم از فني و حرفه‌اي و همچنين كليه دستگاهها، مؤسسات و شركتهايي كه شمول قانون بر آنها مستلزم ذكر يا تصريح نام است و به‌طور مستقيم يا غيرمستقيم و به صورت كلي يا جزئي كالا يا خدمت به مصرف‌كننده ارائه مي‌نمايند اطلاق مي‌شود.
1ـ3ـ ضمانتنامه كالا يا خدمات: سندي است كه توليدكننده، واردكننده، عرضه‌كننده يا تعميركننده هر دستگاه فني به خريدار يا سفارش‌دهنده كالا و خدمات مي‌دهد تا چنانچه ظرف مدت معين عيب يا نقص فني در كالاي فروخته شده يا خدماتي كه انجام گرديده مشاهده شود، نسبت به رفع عيب، يا تعويض قطعه يا قطعات معيوب و يا دستگاه بدون أخذ وجه و يا پرداخت خسارات وارده اقدام كند.
1ـ4ـ عيب: منظور از عيب در اين قانون زياده، نقيصه يا تغييرحالتي است كه موجب كاهش ارزش اقتصادي كالا يا خدمات گردد.
1ـ 5 ـ تباني: هرگونه سازش و مواضعه بين عرضه‌كنندگان كالا و خدمات به منظور افزايش قيمت يا كاهش كيفيت يا محدود نمودن توليد يا عرضه كالا و خدمات يا تحميل شرايط غيرعادلانه بر اساس عرف در معاملات.
1ـ6 ـ صورتحساب فروش: سندي است كه در آن مشخصات كالا يا خدمات انجام‌گرفته، با ذكر قيمت، تاريخ و ميزان مورد معامله درج شود.
تبصره ـ در خـصوص آن دستـه از خدماتي كه ارائـه آنها عرفـاً با بليط يا قبـض صورت مي‌گيرد، بليط يا قبض حكم صورتحساب را دارد و در آن، علاوه بر اطلاعات مصرف و مشخصات كيفي و كمي، نحوه محاسبه قيمت بايد به صورت شفاف و ساده درج گردد.