ماده 1ـ

اصطلاحات مندرج در اين ضوابط در معاني مشرو‌ح زير به كار مي‌رو‌د:
الف ـ اراضي تحت كشت: اراضي كه تحت كشت محصولات زراعي قرار دارد.
ب ـ باغ مثمر : محلي است كه داراي محدو‌ده‌اي معين و مشخص بوده و در آن محصولات باغي يا درختان ميوه يا مو به و‌سيله اشخاص غرس و يا پيوند شده باشد و تعداد درخت ميوه يا مو در هر هكتار آن از يكصد اصله كمتر نباشد و در مورد درختان خرما و زيتون تعداد در هر هكتار از پنجاه اصله كمتر نباشد.
تبصره‌ـ اراضي تحت كشت چاي، باغ محسوب مي‌گردد.
پ ـ باغ غيرمثمر و قلمستان: محلي است كه داراي محدو‌ده‌اي معين و مشخص بوده و در آن درختان غيرمثمر به و‌سيله اشخاص غرس شده و تعداد درخت در هر هكتار آن از هزار اصله كمتر نباشد.
ت ـ زمين آيش: زمين دائري است كه به صورت متناو‌ب طبق عرف محل براي دو‌ره معيني بدو‌ن كشت بماند.
ث ـ اراضي تحت فعاليتهاي موضوع تبصره (4) الحاقي به ماده يك قانون اصلاح حفظ كاربري اراضي زراعي و باغها در حكم اراضي زراعي و باغها محسوب مي‌شوند، شامل موارد زير مي‌باشد:
1ـ اراضي زراعي و باغها كه قبل از اجراي قانون اصلاح قانون حفظ كاربري اراضي زراعي و باغها بدو‌ن اخذ مجوز از كميسيون تبصره (1) ماده (2) به فعاليتهاي موضوع تبصره (4) اختصاص يافته و اجراء شده باشند.
2ـ عرصه فعاليتهاي طرح‌هاي موضوع تبصره (4) الحاقي به ماده (1) قانون كه با رعايت ضوابط زيست محيطي و موافقت سازمان جهاد كشاو‌رزي مجوز لازم را دريافت مي‌نمايند.
3ـ اراضي زراعي و باغها كه قبل از تصويب قانون اصلاح قانون حفظ كاربري به موجب تصميمات كميسيون تبصره (1) ماده (2) به فعاليتهاي موضوع تبصره فوق تغيير كاربري پيدا نموده‌اند.
تبصره‌ـ مواردي كه زمين قبلا ًسابقه بهره‌برداري به يكي از شيوه‌هاي مندرج در بنـدهاي (الف تا ث) ايـن ماده را داشته و‌لي بدو‌ن تغيير نوع استفاده در چارچوب قوانين و مقررات، به يكي از شيوه‌هاي فوق بهره‌برداري نمي‌شود مشمول اين ضوابط مي‌باشد.