ماده 2 ـ اصول مددكاري اجتماعي
اصولي كه بايد در امر مددكاري رعايت گردد عبارتند از:
الف) اصل قبولي يا پذيرش مددجو: مددكار موظف است در هر شرايطي صرفنظر از جنبههاي عقيدتي، نژادي، مالي و غيره مددجو را بپذيرد.
ب) اصل برقراري ارتباط يا ايجاد رابطه: مددكار سعي مينمايد با برقراري ارتباط (فردي) مددجو را مورد شناسائي، تشخيص و بازتواني قرار دهد.
ج) اصل توجه به كرامت انساني و حفظ شخصيت فردي: مددكار مددجوي خود را فارغ از خصوصيات و اوصاف بروني و دروني پذيرا ميباشد و نيازها و عواطف و شخصيت وي را محترم ميشمارد.
د) اصل مشاركت در فعاليتها: مددكار بايد تلاش نمايد كه مددجويان را در فعاليتهاي گوناگون شركت دهد تا از اين طريق زمينه بروز استعدادها و خود شكوفايي مددجو فراهم گردد.
ه ( اصل رازداري حرفهاي: رازداري حرفهاي به عنوان مهمترين ركن در مددكاري اجتماعي به منظور برقراري اعتماد رعايت ميشود.
و) اصل خودآگاهي مددكار: مددكار بايد نسبت به ضعفها و نقاط قوت خود، آگاه بوده از قضاوت ارزشي و يا دخالت دادن احساسات و افكار خود در رابطه حرفهاي خودداي نمايد.
ز) اصل آزادي فكر و بيان آزادانه افكار: مددكار با ايجاد محيط صميمي و رفتار صريح و بيان آزادانه افكار خود امكان بيان عقايد و اظهار دردها و كمبودها و نيازها را براي مددجو فراهم نمايد و خطر طرد شدن، تحقير و يا مورد خيانت واقع شدن را در مددجو از بين ببرد و بدين ترتيب احساس امنيت را در وي تقويت نمايد.